Chapter 1

33 1 0
                                    


~***~

Yana's P.O.V

Ang pinaka ayoko sa lahat ay yung tatanungin ako sa pangyayaring wala naman akong kaalam alam, and worst...tunog inaasakuhan na ako talaga ang may gawa tsk.

I can't blame them if that's how they see me. I'm the illegitimate daughter of the known business tycoon in their eyes. A disgrace in their family...I guess? But they can't blame me either if this is how my attitude is. Blame my fuckn' parents instead.

[WHAT DID YOU DO THIS TIME ELLIANA?!]

See? They're accusing me quickly without asking me first what really happened.

I'm used to it....but I'm getting tired of his unending rants.

"Are you sure that the blame should be in me? Are you sure that I'm at fault AGAIN DAD?"

I really emphasize the last word for him to feel my hatred.

He's no difference with my mom. They're both the same.

[Don't make me do something I might regret later Elliana] nagtitimping sabi niya...

Pagak akong natawa "Edi gawin mo. As if naman na nagsisi ka sa lahat ng mga ginawa mo sa nanay ko at samin...kaya ito pa kayang maaari mong gawin sakin ngayon mapagsisisihan mo? Ha! Fool yourself Mr."

Halatang gulat siya sa sinabi ko. Hindi pa siya nasanay.

[What did you just call me?]

"Mwolago?" (Eh?) painosente kong tanong.

Ganito palagi ang nangyayari kapag tumatawag siya. Sesermonan niya ako na mapupunta sa pagtatalo namin at pagkatapos non ay iinisin ko siya hanggang sa sumabog siya ng tuluyan.

[You really don't have respect to me at all, do you?]

"I do respect you Mr., But calling you dad doesn't feels right. You know what I'm talking about."

Paulit ulit nalang na ganito ang usapan namin, nakakasawa na.

[.....]

Walang nagsalita.

Kaya naman pinatay ko na ang tawag ng walang paalam. Sayang sa load. Wala akong galang alam ko. Tsk.

Simula nung araw na yun ay hindi na kami ulit pumasok pa dahil nga sa expelled na kami. Expected na namin yun.

We're here at the sala, waiting for that old man's call.

Dalawang katulong, sampung security guard at dalawang butler lang ang kasama namin sa napakalaking bahay na ito. Boring as hell.

cringggg~

That's my phone

I hesitated to answer it because it was an unregistered number but her being her grabbed my phone and answer it.

"Yes hello?" tanong nito sa kabilang linya hindi ko marinig kaya naman sinenyasan ko itong iloudspeaker niya

"Oh....umm"

[Hey...still there?]

His voice is kinda familiar.....

"Yes Kuya Francis I'm still here" sagot niya

Oh...so siya pala itong tumawag...

[Ok good. So as what I've said, you and Yana were expelled at your previous school] sarkastiko nitong sabi ngunit mababakas sa boses nito ang inis at galit. Kahit hindi niya deretsohing sabihin alam kong sinisisi na naman niya ako

Ganon naman palagi.

"Alam namin kailangang ulitin? Tsk" inis kong bulong at sinenyasan naman ako na tumahimik

[According to Dad, your flight today will be at 6:00 pm. Kaya naman for now ang gawin niyo is pack only the things that you needed dahil pwede naman kayong bumili nalang dito sa mga kakailanganin niyo pang gamit, at mga butlers niyo na ang bahala sa inyo.]

After he said that he immediately ended the call.

See? Para kaming laruan na pinaubaya  nalang nila sa iba. I really hate them.

At heto kami tulala. As in tulala. Just what the f*ck did he just said?! That means we're not going to study here anymore. Dahil inilipat nga nila kami ng school pero sa Pilipinas naman!

My peaceful life here will change huh?

"Common Yana... let's pack our things na!" Pangungulit sakin nito sakin...kanina pa yan isang oras na simula nung tumawag yung lalaking yon hindi na niya ko tinigilan

Napabuntong hininga nalang ako at tumayo nalang para ihanda ang kailangan kong ihanda

"Oh gosh Yana! I'm so excited to go back to Philipines for good!" naghehesterikang sabi niya

Excited lang naman siyang makita yung childhood best friend niya kunu. I just know his name pero hindi ko pa siya nakikita o nakikilala dahil mas nauna akong nanirahan noon dito kesa sa kaniya. Bumibisita lang kami noon ni Mama sa Pilipinas kapag Christmas or summer vacation para lang din naman sa kaniya.

"We only have an hour before our flight. Nakuha mo na ba lahat ng gamit na kailangan mo?" I asked

Nginitian lang ako nito pagkatapos ay lumabas na ng kwarto namin. Oo kwarto namin. Napakalaki nitong bahay namin pero hindi kami mapaghiwahiwalay.

Pagkalipas nga ng isang oras ay nandito na kami sa private airport ni Dad, kasama namin ang butler ko at ang limang bodyguards.

Ayoko na sana magsama pa kami ng bodyguards at gusto ko sanang sa pampublikong paliparan kami sasakay pero ang magaling na matandang yon hindi pumayag dahil daw baka kung ano ang mangyari samin. Kaya naman pinabayaan ko nalang dahil ayokong makipagtalo pa.

I don't feel anything as we get inside the plane. Kahit excitement manlang ay wala.


"We will take off within 5 minutes." Thorn said to us, my butler.

"Philippines here I come!" masayang sigaw ng kasama ko at parang baliw na nagtatalon.

Kinginang yan sigurado akong hindi na talaga matatahimik ang buhay ko nito lalo pa at kasama ko ito. Aish

Dangerous Duo of Section Ace (Ongoing)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang