Ｃａｌｉｇａｒｉ(Complete)

YOU ARE READING

Fanfiction

You are the 𝙡𝙖𝙠𝙚, the 𝙨𝙩𝙖𝙧𝙨, the 𝙢𝙤𝙤𝙣? Ethereal music's soulful tune Princess of the glacial water Nevermore a lover, daughter In death, your voice will soar the plains Sing for me those sad refrains Graceful swan, my deep regret you ne...

#ballet #wangyibo #xiaozhan #zhanyi #zsww

Culprite

Start from the beginning

by _GloriaMie_

'သူတစ်ခေါက် ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ရင် တကယ် ဒီ အလုပ်က ထွက်တော့မယ်။'

ကြောက်စိတ်နဲ့အတူ အာရုံကြောတို့ကို ပြင်းထန်စွာ လှုံဆော်လိုက်တာဆိုပေမယ့် လက်တွေ့ မြင်တွေ့လိုက်ရတာက အလှတရားတစ်ခု။
လူယောင်အသွင်ယူထားတဲ့ ငန်းဖြူတစ်ကောင်လား ဒါမှမဟုတ်   ဆီးနှင်းလွှာကို ဖောက်ထွင်း   ထုဆစ်ထားတဲ့ ဖယောင်းရုပ်ကြွများလား။
မှန်ပြတင်းဆီက ဖြာကျနေတဲ့ လရောင်ရဲ့အထောက်အပံ့အောက် မှာ သွယ်လျလျလက်နှစ်သွယ်ကို   အတောင်ပံတွေလို ဖြန့်ကျက်ထားပုံကစလို့   အသက်ရှူသံအဆုံး   ဒဏ္ဍာရီတစ်ပုဒ်ထဲ ပျံသန်းရသလို    စွဲလမ်းဖွယ်။
အပို အသုံးအနှုန်းတွေနဲ့   သွယ်ဝိုက်နေတာမျိုး မဟုတ်ပဲ ဘဲလေးအကနဲ့ အထိအတွေ့မရှိဘဲ ညစောင့်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ သူလိုလူတောင်   ဒီလို အမှောင်ထဲက ခမ်းနားမှုမျိုးကို    စိတ်ကူးမယှဥ်ကြည့် ဖူးဘူး။
နတ်ဘုရားတွေ အပင်ပန်းခံထားတဲ့ ဂန္ဒဝင်တစ်ရပ်လို အနှီးလူသားရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းဟာ ငေးမောမိသူရဲ့   အသက်ကိုခြွေဖို့ပဲ။
ပြင်းရှတဲ့   အရှိန်အဝါမှာ ဤလူသားရဲ့   အသက်သွေးကြောတွေအတွင်း ရွှေရည်တို့ဖြင့်   စီးစေသည်ဆိုရင်တောင် ယုံရက်နိုင်လောက်အောင်အထိ။

'ဝမ်ရိပေါ် '

တင်စားမယ့် ဂုဏ်ပုဒ်တွေကိုတောင် သိမ်ငယ်စေအောင် လှရက်သူပေါ့။

"သခင်လေးလား။
သခင်လေး အခုထိ မပြန်သေးတာလား"

အရဲစွန့်ကာ အခန်းအတွင်းထိ ဝင်လို့ ဆိုမိတော့ ကျောပေးထားတဲ့ ထိုလူသားက မိမိအား နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လာသည်။
အလိုက်မသိစွာ မျက်နှာ တည့်တည့် ထိုးထားမိသည့် ဓါတ်မီး အလင်းရောင်ကို လက်ဖဝါးဖြင့် ကွယ်လိုက်သည့်အခါ မှောင်ရိပ်သမ်းသွားသည့် မျက်နှာ တစ်ဖက်ခြမ်း။

"ခနနေပြန်မှာ။
မီးပြန်ဖွင့်စရာမလိုဘူး။
ငါ့ ဘာသာငါ မြင်ရတယ်"

စကားစဖြတ်လို့ အရင်ကျောခိုင်းကာ မှန်ချပ်ရှေ့ မျက်နှာမူလိုက်သည့် ဝမ်ရိပေါ်ကြောင့် ညစောင့်ကြီးက အယောင်ယောင် အနနဖြင့် အခန်းအတွင်းမှ အမြန်ထွက်လာမိသည်။