Genç adam evine koşarken yarın sabah 7.00'de derken demişti. Sahra yarın heyecanlı yarı korkulu ne yapacağını düşündü gece boyu. Sabah uyandığında hiç uyumamış gibiydi. Sarı çiçekli elbisesini giydi, evdekileri kolaçan etti kimse uyanmamıştı. Genç adam onu sokağın başında bekliyordu. Ilık bir Mart günüydü, güneş henüz doğuyordu ve Sahra hayatı boyunca sakin bir hayat sürmenin acısını çıkarırcasına akıl hastanesine kapatılması gereken bir adama doğru yürüyordu.Genç adam onu görünce yüzünü kocaman bir gülümseme sardı." Nereye gidiyoruz" dedi kısık bir sesle. Sahra "orada bir dur bakalım komşu, önce seni biraz tanıyor olmam lazım? En azından adını söyle, bu gizem fazla." Genç adam gülümseyerek "haklısın" dedi. Sonra birden yüz ifadesi ciddileşti. " Ben Feza, öyle bir dertteyim ki saklanıyorum yıllardır. İnsanlar beni görmüyor, zannediyorum duymuyorlar da. Evde birkaç kişiyiz ama çok yoruldum saklanmaktan."
Sahra şaşkınlık içinde Fezayı dinliyordu. Öylesine hassastı ki incitmek istemiyordu mimikleriyle bile. Usul usul yürüdüler dere kenarına.
YOU ARE READING
kaçma benden ben
RomanceYaşadığı bazı sıkıntılar sonucu kendini evine hapseden psikiyatri hastası genç adamın yolculuğu; ilk aşkı, kaybettiği hayatı ona geri verebilecek mi?
