Kendi çocukluğunun eksikliğini kapatmak için, mesleğini bu yönde seçen bir kadın; Afra Deniz Güneri.
Ailesini gururlandıran, mesleğine aşık bir adam; Özgür Işık.
İkisinin de sıradan hayatı, birbirlerini tanıyana kadardı.
Eksiklerini bir yapboz par...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Yuva, dünyadan kaçıp sığındığımız yer.
-
Geleceğimizi şekillendiren en önemli faktör, çocukluğumuzdur. Tavırlarımız, duruşumuz, kalbimiz tamamen çocukluğumuzun esiridir. Anne babasından ne görürse onu yapmaya çalışan çocuklar, ileride de bu hareketlerini devam ettirirler.
Hiçbir şey görmeyenler ise kendi kendini büyütmeye çalışırlar.
Mesleğime olan ilgim buradan geliyordu. Bir çocuğun gece yatmadan önce anne babasının yanında olduğunun hayallerini kurması ne demek çok iyi bilirdim. Yatağına yattığında annesine sarılırmış gibi yastığına sarılması, babasından masal dinliyormuş gibi sessizce uyumaya çalışması ve dahası.
Gecenin karanlığını izlerken, elimde döndürdüğüm kalemin mürekkebi parmaklarıma akmaya başladı. Sanki bu anı bekliyormuşum gibi öfkeyle sıktım dişlerimi. Bütün uykusuzluğumu, gerginliğimi şu kalemden alabilirdim. Sabah spordan çıkar çıkmaz buraya gelmiştim ve nöbete kalmam da tuzu biberi olmuştu.
Kalemi masamın altındaki çöpe atarak ayaklandım. Pencereyi kapattıktan sonra mürekkebi ıslak mendile silip odadan dışarı çıktım. Çocukları uyandırmamak için ekstra sessiz olmaya çalışıyordum.
"Afra abla..."
"Güneş?"
Elinin ayasıyla gözlerini ovuşturarak yanıma geldi Güneş. Tek dizimin üstüne çöküp karışmış saçlarını geriye attım. Boyuyla eşit hizaya gelebilmiştim.
"Neden uyandın güzelim?"
"Bizim kattaki tuvaletler bozuk." dedi. Gözlerini ovuşturmayı bırakarak iki elini de serbest bıraktı.
"Borular patlamıştı..." diye mırıldandım sıkıntıyla. Ayağa kalkıp elinden tuttum. Bu kattaki tuvaletlere ilerlerken konuşuyordum.
"Yarın usta gelecek, bakacak. O zamana kadar idare edelim olur mu?"
Başını sallamakla yetindi. Tuvalet kabinlerinden birine girince ben de lavaboya ilerledim. Elimdeki kurumuş mürekkebi ovalayarak sildikten sonra yüzüme su çarptım.
Bu yurtta, çalışan adına fazla kişi yoktu. Kimi zaman ben gece burada kalırdım, kimi zaman da müdür yardımcımız Sema. Aşçımız Gonca ablanın temizlik yaptığı günler de olurdu.
Çocukların psikolojileriyle ilgilenmek görevim olsa da çoğu evrak işini de ben hallederdim.
Güneş tuvaletten çıkınca ona döndürdüm bakışlarımı. Henüz dört yaşındaydı. Buradaki altıncı ayını doldurmak üzereydi.
