Daha fazla direnemedim.Sanki bütün vücudum kırılıyor gibiydi.Gözlerimi kapatsam babamın o hali hemen canlanıveriyordu hayalimde.Çok geçmeden annem geldi.
"Levla kızım beni çok korkuttun"
Bana sarıldı.Ona karşılık veremedim.
"Babam nerede diyorum sana ,o iyi değil mi söyle yanıma gelsin"
Annemin gözleri dolmuştu.Yutkundu.
"Kızımm" dedi.Yüzümü avuçlarının arasına aldı.Başımı sağa sola sallayarak ondan kurtuldum.
"Anne yalvarırım babama ne oldu söyle"
Gözlerini yukarı dikti.Alt dudağını ısırıyordu.Benimse gözlerim dolmaya başlamıştı.Çünkü annemi iyi tanırdım.Bu hareketler hiç de iyi bir şeyin habercisi değildi.
"Kızım baban kalp krizi geçirmiş. Ben evde değildim.Geldiğimde.."
Duraksadı.Saçlarını geriye doğru attı.
"Babam öldü mü" dedim acıyla..
"Başımız sağolsun meleğim"..
Nefes almakta güçlük çekiyordum.Kolumdaki serumu çekip attım.
"Hayır,olamaz babam ölemez beni bırakmaz o "
Duvarları yumrukluyor,bir yandan da avazım çıktığı kadar bağırıyordum.Annem kollarımdan sıkıca kavradı.Beni kendine çekti ve sarıldı.Bende onun omzuna gömülmüş ağlıyordum.Tuhaf bir kabus gibiydi.İnanamıyor ,inanmayı istemiyordum.
...
"Ah ne de erken gitti,başınız sağolsun geride kalanlara Allah sabır versin"
dedi sarışın kısa boylu bir kadın.
Sinirle yerimden kalktım.Annem kolumdan tuttu.
"Gitmek istiyorum"dedim sinirle.
Sarışın kadın gözlerini bana dikmiş bakıyordu şimdi.Annem başını hafifçe salladı.
"Git ama geç kalma"
Cevap vermedim.Hızlı adımlarla her yanı insan dolu olan salonumuzu geçtim.Telefonumun nerede olduğunu kontrol ettikten sonra dışarı çıktım.İnsanların o bakışlarına daha fazla katlanacak değildim. Sanki tüm bu insanlar acımı tazelemek için geliyorlardı.
Şimdi nereye gidecektim.Sahi babamsız bu şehirde nasıl nefes alacaktım ben?..Daha bir hafta önce Azra için üzülürken şimdi ben onunla aynı durumdaydım.Halâ inanamıyordum.Benim babam ölmüş müydü şimdi?Yürüyecek dermanım kalmamıştı.
Babam benim hayattaki tek varlığımdı.O hep vardı..Annemden öteydi hatta.Şimdi herkes gibi fotoğraflarda mı kalmıştı benim babam?İnanamıyordum halâ..Keşke bir kabus olsa bu..Uyansam ve koşup yine babamın yanına gitsem. Sonra o bana gülümsese "Geçti kızım,Levlam" dese..Sonra ben ona sarılsam.Hayat mıydı bu şimdi?.Yürüdükçe uzuyordu sanki yollar. Zaten bir yere gitmeye niyetim de yoktu.
