kaçma benden ben

Sandık Bölüm1

Ah bir yakalasam kıyısından asla bırakmayacağım onları dedi genç adam. Filmimin acı sonla bitmesi sıradan, beklenen, heyecansız. O an bazı düşünceler belirmeye başladı. Hep belirirdi zaten, bilakis en çok gelmemesi gereken yerlerde. Bu kez ihtiyacı vardı, net bir şekilde düşünmeye bulmaya muhtaçtı. Ah dedi ciğerimi dolduran bu sis ne zaman zihnime yerleşti? Ne zamandan beri bulanık akıyor bu hayat? Herkes nerede? Kesinlikle benim zamanım değil diye düşündü . Kitledi kendini naftalinli sandıklara. Biraz kokuyor ama beni bulamazlar. Kim bulamamalı O da bilmiyordu. Bu halde görülmemeliydi, kendine aynada bakmayı denemişti çoğu kez. İmkansızdı. Kimseye anlatamazdı görünmeyişini. Hem belki de duyulmuyorumdur dedi.Görülmeyen varlığının sesini kime sorup kanıtlayabilirdi? Kokuya alışmaya başlamştı. Hem ne demişler her şeye alışırmış insan. Sandıktaki kaçıncı yılıydı bilmiyordu. Sandıktan önce nasıl bir hayatı vardı hatırlamıyordu. Sadece imgeler vardı. Çay kaşığı sesini özlemişti. Müziğin sesi yükseldi o anda. İç sesini bastırması gerektiğinde hep bu olurdu. "Eskiye özlem iyi bir şey değil, genç adam!" dedi dış ses. Bu kesinlikle dışardandı. Sesin sahibini tanımak için kulak kesildi. Eskiye aitti, hatırlayamayağı kadar derindendi.