4 . Bölüm

132 8 16
                                    

"okuyan arkadaşlar lütfen ses verin kendi kendine konuşanlar gibi hissediyorum kendimi 🤦"

İşte yine okuldayım...

Arkadaşlarımdan hiç biriyle karşılaşmadım hız la ve başım eğik şekilde Dersim'in olduğu salona doğru ilerledim şöyle bir göz gezdirdim Cihan ile Demir i gördüm ...
küçük bir kafa selamı ile yanlarına doğru ilerleyip oturdum ...

Cihan " nerelerdesin alaz kaç gündür yoksun ... merak ettim aradım seni ama aramalarıma cevap vermedin "dedi aradan 1 hafta geçmişti okula gelmemiştim .

Omuz silktim "Ne bilim ya sıkıldım öyle evde biraz yanlız kalmak , kafa dinlemek istedim " diyerek yanıtlayınca oda kafa sallayarak tepki verdi
"İyi olduğunu bildirseydin bari " diye sitem etti ...

*

Oldukça sıkıcı geçen ders in ardından kafeteryaya gitmek için ayaklandık Cihan ile Demir koşturarak benden önce gittiler... onların arkasından kafeteryaya ilerledim Ömer de gelmişti yanlarına oturup sohbete dahil oldum..

Yaklaşık 10 dk geçmişti ki yanımda beliren bedene baktım...
Cenk !
küçük bir selamlaşmanın ardından o da aramıza katıldı...
kendisini 1 defa gördüğüm için çok fazla muhabbetine dahil olmadım...
Ve bakışları çok inceleyici olduğu için hoşuma gitmemişti...
dediğim gibi insanlarla kolaylıkla samimiyet kurabilen bir insan değilim .

Kendi içimde düşüncelere dalmıştım...
1 hafta önce ki olayı her ne kadar düşünmemeye çalışsam da aynı kareler beynimin içinde dönüp duruyordu ...

Yaklaşık Yarım saat geçmişti birinin kolumu dürtmesi ile kendime geldim .

Ne oldu Cihan acıttın dedim somurtarak kolumu tuttum...
o sırada Ömer gitmiş Demir , ben , Cenk ve Cihan kalmıştık ...
verdiğim tepkiye gülmeye başladılar istemsiz bir şekilde sırıttım bende aslında arkadaşlarımı seviyorum ... Cenk fazla yılışık gibi ama zaten onunla arkadaş ta değilim sıkıntı yok .

" Oğlum Cenk seninle konuştu duymadın ... seslendik oralı olmadın hayırdır nerelere daldın öyle " dediği sırada birdaha güldüm .

" Ne alakası var Cihan ya ... derslerim yoğun bu ara , 1 hafta ara verince üst üste geldi onları düşünüyordum " dedim
Cenk in " sevindim " dediğini duyunca ona baktım sırıttı ben tepkisiz şekilde önüme döndüm ... sinirim bozulmuştu sustum .

Bir süre sonra Cenk tekrar bana dönüp " alaz senin sevgilin varmı ?" Diye sordu
"Sanane! " diye tersledim
O sırada Cihan ile Demir bizi izliyorlardı
Cenk tepkimden çekinmedi ve " belki bir şansım vardır " diyerek sırıttı ardından " varsa eğer o şansı sonuna kadar kullanırım " diyerek devam etti... Cihan ve Demir " oooo " nidaları ile bağırmaya başladılar ben ise şaşırdım ... fazla cesurdu ayrıca da sıkıcı...
daha sonra kızgın bir ifade ile hareketlendim .

"Saçmalık " dedim sadece ... çok sinir olmuştum

Uğraşamam seninle demek bile istemedim ! Gereksiz di ! ...

cevap vermeden önüme döndüm çantamı aldım bir anda ayaklandım Cihan ve Demir e "görüşürüz" dedikten sonra yürümeye başladım .... omuzum birine çarpınca durdum arkama baktım... Eymen di umursamadan kafa selamı ile geçiştirdim ve hız la uzaklaştım .

*

Sonunda evimdeydim ...
Çok yorgun olduğum için önce bir duş aldım kendime gelmek istedim ama... uykum geldi ve yatağa uzandım gözlerimi kapatıp zihnim bulanana kadar düşüncelere daldım yavaşça bilincim kapandı...

*

Uyandığımda elim telefonuma gitti saat e baktım 20:00 .
Kalktım bir film izledim ama evde çok sıkıldım...
sosyal medya da gezinmek için Instagram a girdim ve keşke girmeseydim ! Emre yeni bir post paylaşmış yanında bir adam yanağından öpüyor postun altına da "sevgilim" diye not düşmüş !

SON BİR ŞANS ! (BL)Kde žijí příběhy. Začni objevovat