TOHUM SERİSİ 1 - İhanetin Karanlığı

ORMAN

"Athena sen başla. "

Bugün üzerimde denemeyi Athena mı yapacaktı yani?

"Athena eğer elini bana sürersen o ellerini koparırım!"

Athena gülsede tedirgin olduğunu gözlerinden okuyabiliyordum.

"Ne oldu yapmak istemiyor musun? Kaç gündür başımın etini yiyordun?"

Beni denek olarak kullanmak için Alaca'nın başının etini yediğine inanamıyordum.

"Elimi o sürtüğün kanına bulamak istemiyorum sen devam et ben sadece onun acı çekmesini izleyeceğim. "

Bana pis pis sırıttığında ağzındaki tüm dişlerini dökmek istedim.

"Peki. Başlayalım o zaman. Bugün nasılsın Eflan? Kendini nasılsın hissediyorsun?"

Ellerine beyaz eldivenleri giyerken bir hastayla konuşur gibi benimle konuşması çok sinir bozucuydu.

"Alaca senin psikolojin bozulmuş!"

"Ama böyle söylersen darılırım. Sadece biraz bilgi edinmeye çalışıyorum. Belki ileride kurtların daha güçlü olması için ilk adımı senin sayende atarım belli mi olur. "

İkisininde yüzünü görmeye tahammül edemiyordum. Benim güçlerimi elde edebileceklerini sanmaları saçmalıktan ibaretti.

Eline aldığı küçük testereyle bana doğru gelirken yüreğimin bir anlığına sıkıştığını hissettim. Yine aynı acıları çekmek istemiyordum. Şuanda da yardım isteyebileceğim tek kişi vardı. Karnımdaki bebeğim Ateş .

Geçen sefer karnıma dokunmasına izin vermemişti. Belki bunu tekrar yapabilirdi. İçimden sessizce yalvardım.

'Lütfen Ateş bize zarar vermesine izin verme .'

Alaca testereyi ayak bileğime doğru tuttuğunda beklemediğim birşey oldu .

"Seninle çok eğleneceğiz Eflan. "

Testerenin çelik olan kısmı tenime değmeden eğilmeye başlamıştı ve Alaca bunu eğlenceli buluyordu.

Bebeğim sesimi duymuştu ve canımın yanmasına izin vermemişti.

"Alaca! Şu işini düzgün yap! Nasıl buna izin verirsin!"

Athena çok öfkelenmişti.  Benim güçlü olmamı hazmedemiyordu ve bu yüzdende denek olarak kullandırırsa gücümün azalacağını düşünüyordu.

Sanırım yanılıyordu.

"Athena benimle konuşurken haddini bilsen iyi olur yoksa Eflan'ın yanına seni de alırım!"

Athena bu tehditten korkmuştu çünkü Alaca'nın ciddi olduğu ses tonundan belliydi.

Alaca elindeki testerenin eğilen kısmını dikkatle incelerken kasıklarımda inanılmaz bir sancı hissettim. Sanırım doğum yapacaktım. Bacak aramdan bir sıvının sızıyordu.

İçimden bir dürtü dönüşmem için baskı yaparken, dönüşüm yaparsam bebeğin öleceğinide biliyordum.

Bebek resmen karnımı yarmaya çalışıyordu. Alaca'nın açtığı yaralar,  canlı canlı attığı kesikler bu acının yanında bir hiçti.

Çığlıklarım boş binayı inletirken Alaca sakince beni inceliyordu.

"Doğum yapman şimdi benim için uygun değil Eflan.  Malesef şimdi doğurmana izin veremem. "

Bebek doğmak istiyordu, suyum geliyordu ama Alaca izin vermediği için içimde mi tutacaktım yani! Bu kadar açmalık yeterdi!

"Kes şunu! Bebek geliyor!!"