ŞARKİ TAM ATTİYLA - DİLDAREYİ anlatıyor bencede askolarrr 💖😢
YAZARDAN;
Zamanin acimadigi bir döngudeydik kimler geçiyordu aslında o kişi ölmeden bilmiyorduk kıymetini bazen zaman zulümdür bazı insanlara
Atilla şuanda karısının mezarının üstüne soğuk toprağı atıyordu oysa karisi sogukda dayanamazdi ona beyaz yakisiyor derken kefenden bahsetmemistimki
'beyaz sana hiç yakışmadı bu sefer dildarem' dedi Atilla ölüm fisiltiyla
"Atilla yapma kardeşim kendine bu zulmü" dedi hafız kardeşinin omuzunu sivazlayip içi yanıyordu bacısı yerine koyduğu kızı toprağa gomus arkasında dört öksüz bırakmıştı
"Bırak beni" dedi Atilla daha sesine sertlik katarak gözündeki yaşları umursamadı aslında Atilla eşinin değil ruhunun hayataki tüm renklerinin üzerine toprak atıyordu o ruhuna gomustu
Azad uzakdan yaşlı gözlerle kucağında yeni dogumus kız kardeşi asiyeyle annesinin üzerine toprak atılmasını izliyordu ne yapacakdi bundan sonra nasıl kardeşlerine dağ olucakdi annesi tek kelime soyleyip gitmişti
Kardeşlerini koru
Azad nasıl yapicakdi daha 13 yaşındaydı nasıl başacikakdi ki oysa daha annesinin açısıyla başa çıkamıyor di
Bazen küçük yaşta büyük yükler tasirmis insan
"Abi" dedi savaş azadin yanına gelip kız kardeşi asiyeyi bir türlü kabulenmiyordu onun yüzünden bırakmıştı annesi onları
O öyle sanıyordu
" Abicim" dedi azad gözlerini yukarı kaldırıp göz yaşlarını gelmesine engel olup dudaklarına zor bir tebesum indirdi
"Abi anneme söylesene oyun oynamak istemiyorum artık gelsin ..hem annemin üstüne toprak atıyorlar böyle oyun olmazdı" dedi savaş dolu dolu gözlerle abisine bakıp , azad ne cevap vereceğini bilmiyordu konuyu degistirmek için kucağındaki asiyeyi uzati savaşa
"Bak aynı annemize benziyor " dedi azad , asiye yeşil gözlerle abisi savaşa baktı savaş kaslarini catip kafasını döndürdü başka yöne
"O benim kardeşim değil ben babamın yanına gidiyorum " dedi savaş koşar adım yağan yağmuru umursamadan koşarak babasin yanına gidip babasin giydiği kazağın ucunu çekti , atillanin aglamakdan kızarmış gözleri oğluna kaydı savaş aglamamak için mücadele ediyordu adeta
Aslında aklı eriyordu ama kabulenmiyordu annelerinin gitmesini
"Baba anneme söylesene oyun bitsin ben istemiyorum oynamak" deid savas sol gözünden akan yaşı umursamadan , Atilla derin bir nefes çekti nasıl acikliycakdi 6 yaşındaki oğluna oysa daha çok Küçükdu ölüm denen şeyle tanışmak için
"Annen birdaha geri dönmiycek savaş " dedi Atilla oğluna bakıp tepkisini ölçerek savaş donup kalmıştı annesi döner di
"Annem söz verdi bana o doneceken" dedi savaş ağlayarak omuzları sarsilip
Babası yalan söylüyordu
"Donmiycek oğlum donmiycek " dedi Atilla oğluna sarılıp herkes onları izliyor dahada agliyorlar feryat kopariyorlardi
"Anne" dedi savaş mezarlığı inleten feryadiyla o an anlamıştı geri gelmiycegini savaş hiç böyle oyun oynamamisti annesinin geri donmiycegini bilse birdaha oynamazdi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Meftun
Randomatışımi yapmamla yine tam anlindan vurmuştum itin, gururla gülümsedim 'komutanim yine şaşırtmadıniz" diye telsizden ses gelmesiyle dudaklarım kivrildi " tabi aslan parçası kanimizda var " dedim , arkamda bir inleme sesi duymamla oraya döndüm , bir d...
