Embracing Her Lies (THREE KINGS SERIES #2)

Chapter 27

Napangiti ako sa inasta niya kaya naman nilapitan ko siya at binigyan ko ng halik ang tungki ng namumula niyang ilong.

Napailing siya na para bang namamangha sa mabilis na pagbabago ng mood ko. "Ang moody mo naman, miss," bulong niya.

Lumayo ako sa kanya nang bahagya pero pinigilan naman niya ako. He pulled me closer and played with the loose strands of my hair.

I rolled my eyes. "Akala ko ba moody ako? Bakit niyayakap mo 'ko ngayon?" Bahagya ko siyang tinulak dahil mas lalo lang niyang nilapit ang katawan sa 'kin. "Layo ka nga! Moody pala ah."

Blare chuckled and kissed my shoulder. "Bakit ba sinusungitan mo 'ko? Hindi mo ba ako na-miss? Hmn?"

Sa halip na sagutin siya ay kinurot ko na lang ang pisngi niya kaya naman napadaing siya at bumitaw sa 'kin.

"What's wrong with you, woman?" naiinis na aniya habang hinihimas ang pisngi na pinanggigilan ko. Imbes na matakot sa sigaw niya ay napatawa na lang ako ng malakas dahil ang cute ng mga makakapal niyang kilay na magkasalubong.

"Ikaw ha, sobra ka na," nakasimangot niyang sabi. Pinaandar na niya ang sasakyan dahil nagsimula nang umusad ang nasa harapan namin.

I crossed my arms and faced him while he was driving. "Ano? Sobrang ano?" nanghahamon kong tanong.

Bahagya niya akong nilingon mula sa pagmamaneho bago siya nagkamot ng batok. "Wala, sobra ka na sa ganda, sa sexy, sa lahat! Ang swerte ko naman."

Napahalakhak ako sa narinig at muli ko na naman siyang kinurot sa tagiliran kaya mabilis siyang umiwas at pinigilan ang kamay ko.

Nanlalaki ang mga mata ni Blare nang lingunin niya ako. Amusement is evidence on his face when he look at me. "H'wag kang makulit, Vanilla. Baka mabangga tayo." 

"Saan ba kasi tayo pupunta? Pinagsuot mo pa ako ng ganito." I pointed out the white dress that I'm wearing, siya ang bumili nito katerno ng suot niyang white long sleeves.

"You'll see, love," he whispered with a smirk before he enterwined his hands on mine, hinalikan pa niya ang likod ng palad ko.

Ilang minuto lang tinatanaw ko na ang labas ng university kung saan kami nag-aral. Nasa loob pa lamang ako ng sasakyan at nakasilip sa bintana ay puno na ng pagtataka ang mababakas sa mukha ko.

"Let's go," he opened the car door for me then grabbed my hand gently as he guide me out. Hinawakan niya agad ang beywang ko habang naglalakad kami papasok.

Binato ko si Blare ng tingin na puno ng tanong. Naguguluhan kasi ako kung ano ang ginagawa namin sa university sa ganitong oras, halos pagabi na. "Blare?"

Nilingon niya ako, malaki pa rin ang ngiti na mababakas sa guwapo niyang mukha. "Hmn? Yes, love?"

"What are we doing here?" I asked him, kahit naguguluhan ay nagpapatangay pa rin ako sa kanya papasok sa loob.

"Gusto mong malaman?" Tumango ako. "Then close your eyes," he said and I obliged. Naramdaman ko na lang ang malambot na bagay na tumakip sa mga mata ko.

"Huy! Baka naman madapa ako," reklamo ko na tinawanan lang niya.

"Don't worry, I will never let you get hurt," he whispered under his breath.  Hinawakan niya ang beywang at braso ko habang naglalakad kami.

Lalo akong nagtaka dahil nakarinig ako ng mga taong bumubulong sa paligid noong papalapit na kami, hindi rin naman nagtagal ay inalis na ni Blare ang takip sa mata ko. "Surprise, love."

I gasped the moment that I opened my eyes just to welcomed by a candle light dinner. Napagtanto ko lang na nasa gitna kami ng soccer field ng university nang lingunin ko ang paligid. May lamesa at magkaharap na upuan sa gitna ng maraming kandila na ginawang hugis puso at nagkalat din ang mga petals ng puting rosas.