Together For A Day ✓

Chapter 48

Nang tignan ko siya ng matagal ay nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa mga labi niya. Kumunot ang noo ko dahil sa pinapakita niyang expression sa kanya. Parang kanina lang ang masama ang timpla ng mood niya tapos nung nakita niya ako biglang nagbago?

"Finally , you're here ,"he said with a husky voice. He quicky smiled to me ,"Come here! lumapit ka sa akin! ichecheck mo BP ko diba?"

Ngayon lang ako natauhan dahil sa sinabi ni Garrett sa akin. Bumaba ang tingin ko sa blood pressure na nakalagay sa maliit na bag na hawak ko.

"Paano mo nalaman na i-checheck ko BP mo?"I suddenly asked me then his smiled faded.

"Well.... because I know ,"he stared to me then I smirked ,"You're a nurse. Kaya alam kong imomonitor mo ang BP ko."

Pagkatapos niyang sabihin yun ay tuluyan na akong lumapit sa kanya para i-check ang BP niya. Nang hawakan ko ang braso niya ay napatigil ako na nararamdaman kong nakatingin siya sa akin. Nang tinignan ko siya , tama ang hinala ko na tinititigan niya ako!

"Wag ka ngang tumingin sa akin!"inis na sabi mo sa kanya.

His eyebrow furrowed ,"Masama ba tumingin sayo?"he said with a calmly voice , "I just miss your face so I just want to stare at you-as long as you're here to take care of me."

At what he said , my heart suddenly beat faster at the word he uttered. I don't know if he's saying or just kidding me-But in either of those two , I could feel my heart beating faster.

"Kung ano ano na lang sinasabi mo ,"tipid na sabi ko ay ibinalik ko ang tingin ko sa braso niya. Ayokong malaman niya na naaapektuhan ako sa sinasabi niya. Feeling ko nga namumula ang pisngi ko eh , dahil sa pinagsasabi niya.

Pinasuot ko na sa kanya velcro cuff ng blood pressure at kinuha ko ang stethoscope at inilagay ko yun banda sa braso niya susuotin ko na sana yung earpiece na bigla siya nagsalita.

"I'm just telling the truth ,"he said calmly ,"Beside ,ngayon lang kita nakausap ng masinsinan. "

Napapikit ako ng mariin. Seryoso ko lang siya tinititigan at habang ginagawa ko yun at nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa mga labi niya.

"Bakit gusto mo ba kada nagkikita tayo... yun lang ang gusto mong gawin ko sayo na iwasan ka?"tanong ko sa kanya na agad naman siya umiling.

"No , of course not!"he sighed heavily , smiling ,"I like it honestly! Mas gusto kong hindi mo ako iniiwasan. Mas kumportable ako 'don."

Kita ko sa mga mata niya na sincere ang pagsasabi niya nun. Honestly , kahit hindi ko aminin sa sarili ko ay natutuwa ako sa kanya ngayon. Hindi na niya ako sinusungitan , tinataasan ng boses , palaging galit kapag nagkakasalubong kami. Kahit papa'no bumabalik siya sa dati.... nagiging masiyahin na siya na parang wala lang sa kanya na nasa ospital at naaksidente siya.

"Mabuti nga ikaw ang naging nurse ko dito. Hindi ako umaasang ikaw magiging nurse ko. Pero.... sa paggising ko , anino at mukha mo ang nakita ko..."he sweetly said.

"Honestly ,hindi talaga ako naka-assigned sayo maging nurse mo ,"I honestly said , his eyebrow lifted as if he couldn't believe what I had told him ,"Naki-usap lang sa akin si Dra. Gonzales sa akin na ako na lang maging nurse mo dahil yung dapat nurse na nakaassigned sayo ay nagkaroon ng matinding emergency kaya pinatos ko rin."

"Uhuh ,"he nodded softly.

"Beside , gusto rin kita bisitahin...."mabagal na saad ko at nakita ko lalong tumitig si Garrett sa akin sa huling sinabi ko.

Totoo naman kasi yun , gusto ko talaga siya bisitahin that time nung wala pa siyang malay. Pero natatakot ako na baka asarin ako ni Alarick or what-kahit ex ko naman si Garrett nag aaalala pa rin ako ng husto sa kanya.