Marrying My Obsession (MARRYING SERIES 01)

CHAPTER 03

Pero may epal.

"Hoy! Pumila ka! Napila kami at nagiintay para sa turn namin. Tapos ikaw didiretso ka lang." Sabi ng Jax pala ang pangalan.

"Walang may pake. Wag kang epal." Sabi ko at inirapan lang siya at kumuha na ng metal na tray at binigay iyon sa namamahala ng cafeteria at taga bigay ng pagkain.

Tinuro ko lang ang gusto ko at binigay na niya sakin ang tray.

Papunta na ako sa upuan ko nang may pumatid sakin. Di ako na tumba pero natapon ang pagkain ko.

I gritted my teeth causing my jaw to clenched.

"Sayang di ka natumba." Sabi ng Jax.

Gago ka ah.

Sa inis ko ay hinampas ko sa mahaba niyang balikat ang tray dahilan para mapasinghap siya.

"Epal ka ah! Kanina ka pa sa room. Kung anong isasagot ko sinasabi mong mali. Anong problema mo?!" Sigaw ko sa kaniya.

Naiinis na ako sa kaniya simula pa kanina.

Umalis naman siya sa pila at nilapitan ako.

"Ikaw. Ikaw ang problema ko. Porket mayaman ka kasi nagre-reyna-reynahan ka na dito. Sino ka ba sa akala mo?! Dyosa?! Hindi ka naman maganda eh, maputi ka lang naman!" Sabi nito.

Para akong tinamaan ng bala na tumagos sa puso ko.

Totoo nga ang sinabi ng iba. Mas masakit kapag lalaki ang manglalait sayo.

Pero I remain cool and pretending that his words didn't affect me.

"Ikaw? Sino ka ba? Hindi ka rin naman kagwapuhan. Matangkad ka lang. Hindi ka na nga gwapo, maitim ka pa, ang panget pa ng ugali mo. Hindi ko nga alam kung bakit may girlfriend ka eh!" Sagot ko dahilan para mawala ang mga ngisi niya.

Lumapit siya sakin pero di ako umatras.

"Siguro nga hindi ako gwapo sa paningin mo. Pero at least may nagmamahal sakin, may girlfriend ako at may nanay at tatay akong ginagawa ang lahat para sakin at pinalaki ako ng maayos. At sa ating dalawa ugali mo ang mas panget at masangsang na parang isda na bulok na."

You're done... You're fucking done!

Sa inis ko ay malakas ko siyang sinampal at umalis doon.

Tinutulak ko pa ang mga taong humaharang sa daanan ko.

Tumakbo ako palabas ng building namin at pumunta sa main building. Umakyat ako papunta sa rooftop, pagkatapos ay sinara ko ang pinto at ni-lock iyon.

"AAAHHH!!! LAGOT KA SAKIN! JAX DE AVILA! MAKAKAGANTI RIN AKO SAYO!" Sigaw ko habang di mapigilang maiyak dahil sa inis.

This is the first time I cried for a guy like him. I never cried again simula nung mawala si Mommy, 5 years ago na. Lumaki akong malakas, brat at walang kinatatakutan.

Pero dahil sa kaniya at dahil sa masasakit na salita niya ay umiyak na ulit ako.

Umiyak lang ako ng umiyak habang naka-sandal sa harang dito sa rooftop.

At dahil ngayon lang ulit ako umiyak ay feeling ko ang dami kong luhang nailabas.

Ilang oras ang nakalipas ay natahimik rin ako sa pagiyak pero ramdam ko ang pamamaga ng mata ko.

Wala sa sariling sumampa ako sa sementong harang ng rooftop at umupi doon habang ang mga paa ko ay relax lang na naka-baba. Kapag nagkamali ako ng galaw ay pwede akong malaglag at mamatay dahil 6 storey ang taas nitong main building.

Umupo ako at nag-lean backwards at tinignan ang langit.

Habang nakatingin doon ay naiiyak nanaman ako dahil bigla kong namiss si Mommy.