Dear Doctor Handsome [ Unicode + ZawGyi ]

Ch 33

ဘာျဖစ္လို႔ နမ္းတာလဲဆိုတာ မေမးနဲ႔၊ ခ်စ္လို႔၊ အူယားလို႔၊ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုေနာက္တဲ့အတြက္ေရာ ဒဏ္ေပးတာ။

အဲဒီ က်ားနဲ႔ဆင္ဟာ အခုေတာ့ ေဆးေက်ာင္းမွာေတြ႕ၿပီးခ်စ္သြားၾကၿပီေလ။

ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ ေမာင္ထြန္းကိုကိုဟာ ေဟာဒီက စိုင္းမင္းခန႔္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကို လက္ထပ္ခြင့္ရခ်င္လို႔ အေတာ္ျဖစ္ေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီခင္ဗ်။ Yes Yes Yes Yes

ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ကိုယ့္ဘဝမွာ မင္းတစ္ေယာက္ပဲ
ရွိတယ္ ။ ကိုယ္မင္းကို ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္နဲ႔မွ
မခြဲဘူး ။ ဒီလက္စြပ္ေလးေတြဟာ ကိုယ့္
ကတိအတြက္ သက္ေသပဲ ။

အဲၾကရင္ ကိုယ္တို႔ ဒီအသိုင္းအဝိုင္းကို စြန႔္ခြာၾကတာေပါ့၊ ကိုယ့္ေနာက္ကို စိုင္းေလး လိုက္ရဲလား။ဆယ္ခါျပန္မျငင္းဘူး ဆရာ၊ ဘယ္ကမာၻျဖစ္ျဖစ္
က်ေနာ္ လိုက္ရဲတယ္။

သူ ရွိသမွ် အားကုန္သုံးကာ ထဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ သက္သက္ေဝက သူ႔လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္
လ်က္ ထူေပးသည္။ သူ သူမကို တြန္းဖယ္လိုက္ကာ ကိုယ္ဘာသာကိုယ္ ႀကိဳးစားထရပ္လိုက္၏။
သူ ခ်ာခ်ာလည္ေအာင္ မူးေဝေနာက္က်ိေနၿပီး ယိမ္းထိုးေခ်ာက္ျခားကာ လူတစ္ကိုယ္လုံး ေခြၽးေစးမ်ားျဖင့္ ႐ႊဲနစ္ေအးစက္လ်က္ရွိသည္။ ေျခလွမ္းေတြ မလွမ္းႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္  ခႏၶာကိုယ္ႀကီးတစ္ခုလုံး ေလးလံေနခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ တစ္စုံတစ္ေယာက္က သူ႔ကို
ေခ်ာက္ကမ္းပါး ကေန တြန္းခ် ခံလိုက္သလို
လြင့္ခနဲ ျပဳတ္က်သြားကာ အရာအားလုံးေမွာက္မိုက္
သြားပါေတာ့သည္။

သူ သတိရလာခ်ိန္မွာေတာ့ ေခါင္းအနည္းငယ္ အုံခဲေနဆဲျဖစ္သည္။ သူ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ။
ရင္းႏွီးေနေသာ အနံ႔တစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ ေဆး႐ုံမွန္း ခ်က္ခ်င္းခန႔္မွန္းမိလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔အေတြးအာ႐ုံထဲ ပထမဆုံးဝင္လာသူက စိုင္းေလး။ သူ ႀကိဳးစားၿပီးထလိုက္သည္။ အဲသည္အခ်ိန္မွာပဲ အခန္းထဲကို သက္သက္ေဝ
ဝင္လာကာ သူ႔လက္ေမာင္းကို
အေျပးလႊားဆုပ္ကိုင္ ထူေပးသည္။

“ ေမာင္ ... ေမာင္ သတိရလာၿပီေပါ့ေနာ္ ဝမ္းသာလိုက္တာ၊ မဂၤလာပြဲၿပီးဖို႔ တစ္နာရီေတာင္လိုေသးတယ္ ေမာင္ရဲ႕ ေတာ္ပါေသးတယ္၊ ဟိုမွာ လူႀကီးေတြက ပြဲကို ထိန္းေပးထားၾကတယ္၊ သက္တို႔အခုပဲ သြား ... ”