S1: The Fighter Girl In Section GL (COMPLETED; Under Revision)

Chapter 65

“Sa daplis nang hangin at ulan sa ating balat, lalo tayo nagkakaroon nang lakas para umiyak.

Sa dami-rami nang taong mapanghusga, hindi nila alam na sarili nila ang hinuhusgahan nila.

Iyak na kasama ang sakit habang nakapikit sa ilalim nang ulan, daplis nang ulan at hangin na nagpapagaan sa atin habang ito'y yinayakap natin.”

Saad ko sakaniya. “Tumahan kana hindi lahat ng taong pinupuri at kikasama ka ay sinisiraan ka sa likod nito.” Dagdag ko ramdam ko naman na tumigil na siya sa pag-iyak at humiwalay sa yakap.

“Sa pagtila nang ulan, ay sa pagtila rin nang iyong pag-iyak.” Tula nang kung sino at bigla tumila ang ulan.

Luh? Magic?

“Lakasan mo ang loob mo, katulad ng lakas mo kung paano mo nagawa ang gusto mo.” Napatingin ako kay Nathan na lumalapit sa amin.

“Sakit ay hapdi sa balat nang ulan, ngunit mas masakit ang husga ng karamihan.” Dagdag niya.

“Titila ang ulan kung lalakasan mo ang loob mo.” Saad ni Roger.

“Kilala mo kami hanggang ngayon and after 3 years, right? So how can we pretend that we don't accept you?” Tanong naman ni Ruru at binigay ang jacket sa akin.

Sana kanina pa 'di ba?

“People are making mistakes, but you're not making a mistake because we know after 3 years 'till now, you are brave gay or brave man.” Saad naman ni James.

“Judgemental did exist 'cuz we need them. You know why? Because they can be our inspiration to be successful, to be brave a person, to be a strong person.” Saad naman ni Adrian.

Indeed! Pero teka bakit ba kayo nag e-english?

“Why we are here?” Tanong ni Deven. “What is the purpose of real friends if we pretend that we are not accepting you as our friend?” Tanong niya pa.

Wooahh..

“I'm drowning myself in the darkness because no one can be my lights until you come into my life. You, success to be light in our life.” Saad naman ni Josh.

Yieehhh!! Correct ka diyan.

“Kaya huwag mo kami pag-isipan na hindi ka namin tinanggap nang buong puso.” Saad naman ni Axel.

“Wala sa gender o kasarian ang tinatanggap namin, dahil ang tinatanggap namin ay iyong totoo sa sarili.” Saad ni Kevin. “ulineun dangsin-eul salanghabnida, chingu.” Dagdag ni Kevin at hindi ko maintindihan kung ano sinabi niya.

[ Trans: Mahal ka namin, Kaibigan. ]

“Ano raw sabi?” Bulong ko kay Phoenix napatawa naman siya at pinunasan ang luha.

“Hindi ko rin alam ang alam ko lang masaya na ako. Tama nga sila kapag malungkot ka may kapalit na saya basta piliin mo lang ang tunay na nagmamahal sa'yo.” Nakangiti niyang sabi at tumulo ang luha niya kaya pinunasan niya 'to habang nakangiti.
Napangiti naman ako. “Kay Jace ka magpaturo ng lengguwahe nila para matuto karin minsan kapag malambing si Kevin.” Dagdag niya pa at inalalayan ko siya tumayo.

Hahaha si Jace? May pautang pa nga ako doon sa cellphone niya baka awayin na ako no'n.

Speaking off cellphone hawak ko pala kaya ayan katangahan nabasa edi wala ako cellphone ngayon.

Inalalayan nila si Phoenix at ngayon masaya na siya kasi kita ko sa mata niya na nabubuhayan siya dahil sa sinabi ng mga kaklase.

Ano ba nga kasi layunin ng kaibigan, kung hindi rin magkakaintindihan?