𝑭𝒐𝒓𝒆𝒗𝒆𝒓 𝒚𝒐𝒖𝒓𝒔, 𝑹𝒊𝒏𝒕𝒂𝒓𝒐𝒖 || 𝒐𝒏𝒆-𝒔𝒉𝒐𝒕

𝐅𝐨𝐫𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐲𝐨𝐮𝐫𝐬, 𝐑𝐞𝐢

Drogi Rintarou,

Piszę do Ciebie, choć wiem, że nigdy nie będziesz mógł tego odczytać. Gdybym mogła spełnić swoją ostatnią wolę przed śmiercią, to chciałabym, żebyś dostał ten list.

Nie obwiniaj się, Słońce. Obydwoje wiemy, że nikt nie mógł mi już pomóc. Już dawno wszystko Ci wybaczyłam, więc i Ty wybacz sobie, dobrze?

Wybacz mi to, że musiałam Cię zostawić. Nie chciałam, naprawdę.

Rinnie, byłeś najlepszym, co spotkało mnie w życiu. Sprawiałeś, że czułam się, jak księżniczka. Dziękuję, że mnie pokochałeś mimo moich licznych wad. Dziękuję, że mogłam być Twoją jedyną na świecie. Tak miło wspominam podstawówkę, wiesz? Byłeś taki uroczy i nieporadny, gdy czerwieniłeś się przy każdym naszym spotkaniu. Byłeś jedynym, przy którym poznałam, co to motylki w brzuchu. Zawsze je czułam, nieważne, czy po dwóch miesiącach, czy po dwóch latach.

Jejku, tęsknię za Tobą, wiesz? Tak strasznie tęsknię.

Nie chcę, żebyś przez całe noce i dnie zadręczał się tym, co się wydarzyło. To nie była Twoja wina. Pamiętam Twój przerażony wzrok, gdy prosiłeś, żebym Cię nie zostawiała. Mimo że mnie nie widzisz, to zawsze przy Tobie jestem. Patrzę na Ciebie, więc uśmiechaj się częściej, dobrze? Bądź szczęśliwy, bo zawsze na to zasługiwałeś.

Zakochaj się, Rintarou. Wiem, że potrzebowałeś i dalej potrzebujesz dużo miłości. Czuję żal, gdy myślę, że ja już nie będę tą, która Ci ją podaruje. Żyj i spełniaj swoje marzenia, tak jak chciałeś. Załóż rodzinę, bo wiem, że zawsze tego skrycie pragnąłeś. Bądź najlepszym ojcem dla swoich dzieci i najlepszym mężem dla swojej żony.

Zrób to dla mnie, proszę.

Mimo że tak naprawdę już mnie nie ma, to jest mi ciężko. Z Tobą zawsze wszystko było łatwiejsze, wiesz? Sprawiałeś, że czułam się lepiej sama ze sobą. W końcu czułam się kochana i potrzebna. Dziękuję, że dla Ciebie zawsze byłam na pierwszym miejscu.

Oh, Rin. Czemu to wszystko musiało się tak zakończyć? Moglibyśmy zrobić tyle rzeczy razem. Boli mnie to, że chciałbyś abym nigdy Cię nie poznała. Nie zmieniłoby to niczego. Ja po prostu musiałam umrzeć na tamtej ulicy. Musiałam.

Teraz to ja jestem zazdrosna. Jestem zazdrosna o każdego, kto może widywać Cię codziennie, pewnie nawet tego nie doceniając. Chciałabym móc ponownie spojrzeć w Twoje oczy. Jestem pewna, że teraz są przepełnione żalem, ale nie rób tego sobie. Niech w dalszym ciągu błyszczą, niczym gwieździste niebo podczas bezchmurnej nocy. Zawsze uważałam, że Twoje oczy są najpiękniejszymi na świecie. Tonęłam w nich przy każdej okazji.

Tęsknie za Twoimi ciepłymi przytulasami. Czy możesz przytulić mnie ten ostatni raz, Rintarou?

Jeśli kiedykolwiek jeszcze za mną zatęsknisz, zamknij swoje powieki i wtedy znowu będziemy razem.

Życie toczy się dalej, więc idź przed siebie i nie rozmyślaj. Mnie już nie ma. Nie mogę wrócić. Wiem, że bardzo Cię boli. Mnie też boli, uwierz.

Proszę, powiedz mojej mamie, że strasznie ją kocham i że była dla mnie najcudowniejsza. Podziękuj ode mnie, za to że dba o mój grób. Przytul mojego młodszego brata i przekaż mu, że jestem z niego strasznie dumna. Przeproś mojego tatę, bo ja nie zdążyłam tego zrobić. Tak strasznie żałuję tej naszej ostatniej kłótni.

Pamiętaj, że kiedyś znowu się spotkamy. Będę Cię szukać przez wszystkie czasy i nigdy nie odpuszczę.

     Kocham Cię, Rintarou. Teraz i na zawsze.

                                       Twoja na wieki,
                                                              Rei.