Four Of Us

Depart

"Shh... don't cry. Andito na si ate. Okay lang 'yon..."

Mas lalo kong sinubsob ang aking mukha sa kanyang balikat nang banggitin niya ang mga salitang 'yon.

"Ate... sorry..." nausal ko na lamang habang umiiyak.

"No! Wala kang kasalanan, Steel. Hindi kasalanan ang pagiging bading, okay? Tandaan mo yan," her words comforted me.

Napakalas kami ng yakap nang isang malakas na ingay ang nanggaling sa labas ang aming narinig.

Hindi pa man namin alam kung anong pinanggalingan ng ingay ay alam ko na kung sino may gawa nito.

Nagsisimula na namang dumagundong ang kaba aking dibdib.

"Nasa'n si Steel!" Isang sigaw ang umalingawngaw sa buong paligid.

Nagulantang kami ni Ate Stacey nang ang sumunod na nangyari ay ang marahas na pagbukas ng pinto.

Iniluwa nito ang aking ama, nangungunot ang noo nito at halata sa mukha ang galit.

Mariing hinawakan ni Ate Stacey ang aking kamay, "Steel, pumasok ka sa k'warto. Dali!"

Pero imbes na gawin ko ang kanyang iniutos. Iniharang ko ang aking sarili at hinanda ang aking damdamin sa masasakit na p'wedeng mangyari.

"Hayop kang bata ka! Bakla ka!"

Mabilis nakagalaw si papa at namalayan ko na lang ang aking sarili na bumagsak sa sahig. Una ko agad napansin ang patak ng dugo sa sahig.

Nanginginig ang aking kamay na napahawak sa aking ilong nang makaramdam ng likido roon.

"I'm so disappointed in you! Kayo na mga anak ko!" He shouted, "Lahat kayo ay kahihiyan sa pamilyang 'to!" As if no one cared if all of our neighbors heard.

Dahan-dahan akong tumayo at hindi alintana ang masakit na pagsuntok sa aking mukha.

"Yes, pa! All of us. Lahat kami ay kahihiyan sa pangalan mo. Simula kay Ate Stacey hanggang sa akin ay wala man lang---"

Hindi ko pa man natatapos ang aking sasabihin nang lumapat muli ang isang malakas na suntok sa kabila ko namang pisnge.

Napadaing ako sa sakit pero mas pinili kong indahin ito lalo na't ayaw kong ipakita sa kanya na isa akong mahina.

"Tama ka! Ni isa sa inyo ay walang matino. 'Yang si Stacey? Maagang nabuntis. Sev stopped schooling because of his vices. Tapos si Shaina? Ayon, nag-rebelde dahil gustong maging musician! Putangina! Hindi siya mapapakain ng gitara niya! At ikaw!" turo niya sa akin. "Hayop ka! Bakla ka pa lang animal ka---"

"Simon! Tama na 'yan!" napalingon kami sa likuran ni papa at nakita si mama na umiiyak habang bitbit nito ang pamangkin kong si Shalee. "'Wag mong sigaw-sigawan ang mga anak natin!"

"Stop defending your disappointments, Casey!"

"And stop being an immature creature, Simon!"

"Diyan! Hala, sige! Ipagtanggol mo pa 'yang mga anak mo. Magsama kayo!" Tumalikod si papa at kinuha ang kanyang jacket sa sahig. "Sa oras na makita ko pa ang pagmumukha ni Steel sa pamamahay na 'to. Asahan mong hindi ako titigil hanggang sa mapalayas kita!"

As he left, he shut the door.

Dito na ako tuluyang napaluhod nang hindi ko nakayanan ang panginginig ng aking tuhod.

Bumuhos ang aking luha. Mariin akong yinakap ng aking ina.

"Stacey, kunin mo muna ang first aid sa k'warto." Utos niya rito.

Agad namang kumilos ang aking kapatid papuntang k'warto. Marahan namang hinawakan ng aking ina ang mukha ko.

"M-Ma, sorry..."