"ဗိုလ်ရာဇနှင့်သူ၏ချစ်သက်လယ်" [Complete]

အပိုင်း(၃၄)

သူရိမ်နေမင်းကြီးကကောင်းကင်ထက်တွင်ထွန်းလင်းတောက်ပကာ လောကတစ်ခွင်ကိုအလင်းဆောင်နေသည်။ပြန်ကျစျေးလမ်းလေးတစ်လျှောက် စျေးသည်များ၊စျေးဝယ်သူများဖြင့်ပျားပန်းခပ်စီကားနေပုံမှာလည်း ရွာ၏မနက်ခင်းလေးကိုသာယာစေသည်။

စောလွန်း စျေးခြင်းတောင်းလေးကိုင်လို့ ဟင်းစားဝယ်ရန် ဟိုဟိုဒီဒီလျှောက်ကြည့်နေမိ၏။တောင်ပေါ်ဒေသဖြစ်တာကြောင့် သားစိမ်းငါးစိမ်းတွေထက် အသီးအရွက်တွေကပိုပေါများကာ လတ်လည်းလတ်ဆတ်သည်။

စျေးဝယ်ရတာလည်းလွယ်ကူသည့်အလုပ်မဟုတ်။ဘာချက်ရင်ကောင်းမလဲဆိုသည့်အတွေးကို လမ်းလျှောက်ရင်းတွေးနေရသလို  စျေးသက်သာပြီးအရေအသွေးကောင်းမည့်ကုန်စည်များကိုလည်း တပြိုက်နက်တည်းလိုက်ကြည့်နေရသေးသည်။သို့သော် စောလွန်းအတွက်တော့ကျင့်သားရနေခဲ့ပါပြီ။

"ရှမ်းပန်းလေးတွေတန်တယ်နော် ဆရာလေး ရှမ်းပန်းလေးကြော်စားပါအုံးလား"

အသီးအရွက်ဆိုင်တစ်ခုရှေ့သို့အဖြတ် ကိုယ့်ကိုဦးတည်ကာပြောလာသည့်စကားကြောင့် စောလွန်းခြေထောက်တွေလည်းရပ်တန့်ကာ  ထိုအန်တီကြီးပြောသည့်ရှမ်းပန်းကိုကြည့်လိုက်သည်။ရှမ်းဂေါ်ဖီပန်းကအရွယ်အစားကြီးကာ အနာအဆာလည်းကင်းသည်။ရိုးရိုးဂေါ်ဖီပန်းထက်စာလျှင် ရှမ်းပန်းကပိုအရသာရှိတာကြောင့် စောလွန်းဝယ်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။

"ဟုတ်အရီး ကျွန်တော့်ကိုတစ်ပွင့်ပေးပါနော် ဘယ်လောက်လဲမသိဘူး"

"၁မတ်ပဲပေး ဆရာလေးရေ လျော့ပေးလိုက်မယ် ကျုပ်တို့ရွာကကျောင်းဆရာလေးပဲဟာ"

"ဟုတ် ကျေးဇူးပါဗျ"

ကမ်းပေးလာသည့်ပန်းဂေါ်ဖီကိုလှမ်းယူလို့ စောလွန်းကျေးဇူးတင်စရာပြောမိသည်။ဘာလေးဝယ်ဝယ်စျေးသည်ကိုကျေးဇူးတင်စကားပြောမိတာ ငယ်ငယ်တည်းကအမိုးသင်ပြပေးထားသည့်အကျင့်တွေထဲကတစ်ခုပင်။

"ဟင်းး ဆရာလေးလည်း အိမ်ထောင်ရက်သားလေးလေးပြုပါအုံးလား ဟိုမတည့်အတူနေနှစ်ကောင်နဲ့ကလေးတွေနဲ့ပဲအချိန်ကုန်မနေပါနဲ့တော် ကျုပ်ဖြင့်ဆရာလေးကိုသားတစ်ယောက်လိုသဘောထားလို့ပြောတာပါ"