LAL

36.Bölüm : Ediz'in Kızı

Ediz abimin zümrüt gibi parlayan yeşil gözleri mutlulukla ışıldadı ardından beni odasındaki banyoya kadar taşıdı.

"Sıcak bir duş aldırayım sana da rahatla" dedi beni küvetin yanındaki klozetin kapağına oturturken.

"Odandan kıyafet alıp geliyorum sen suyu ayarla bab- , abicim"

Sözlerini hızla söyleyip banyodan çıkmıştı.

Babacım diyecekti.

Ona henüz bu konuda bir şey söylemediğim için belki de kendini, beni sıkıyormuş gibi hissetmişti.

Ona 'baba' kelimesini gerçekten söylemek istiyordum.
Özgürce sesimi çıkarabildiğim bir zamanda dudaklarımı oynatıp gözlerine bakarak söylemek istiyordum.

Ben Ediz'in kızıydım.

Bu yadsınamaz bir gerçekti.

Karnımdaki sancı gün içinde olduğu gibi tekrardan otururken beni cenin pozisyonuna sokarken acıyla yüzüm buruştu.
Karnım çok ağrıyordu , sanırım regl olacaktım.

Bu duş işi iyi gelebilirdi. 

Ayrıca eklem kemiklerimin de sızım sızım sızladığını hissetmiştim.

O an geçen hafta doktora gittiğimizde dediklerini hatırladım:

"Fazla efor harcadığın günlerin sonunda eklem kemiklerin kırılıyormuş gibi ağrıyacak buna hazırlıklı olmalısın.  Ayrıca ani bayılmaların olabilir"

Evet kemiklerim kırılıyormuş gibi ağrıyordu.

Böyle anlarımda genelde aileden Ali abim dışında kimsenin yaşadığım şeyden haberi olmasını istemiyordum.

Çok endişeleniyordu ve bu beni üzüyordu.

Ediz abim banyoya girdiğinde üzerindeki siyah gömleği çıkarttı ardından "Kıyafetlerini neden çıkarmadın" diyerek gözlerime bakarken.

"Sen çıkar istedim"

Ediz abimin benimle ilgilenmesini , bana kızım demesini ve tıpkı onun bebeğiymişim gibi davranmasını çok seviyordum.

Eskiden vücudumda bir sürü yara vardı o yüzden göstermekten çekinirdim.

Ateşlendiğim gece beni duşa Ediz ve Ali abimin soktuğunu öğrenmiştim. O anki telaşla büyük ihtimal kimse yaralarımı fark etmemişti.

İyi ki de etmemişti.

Artık yaralarım iyileşmiş yerine sadece geçmeyen izler kalmıştı.
Yaşadığım çirkin bir kabusun bende bıraktığı izler vardı.

Ediz abim izleri görünce nasıl bir tepki verecekti ya da daha önce görmüşse de nasıl bir tepki vermişti kestiremiyordum.

Abim göreceklerinden habersiz boğazlı kazağımı üzerimden çıkardığında göğsümün üzerindeki sigaranın emaresi olan yanık izini gördü.

Kaşları anında çatıldığında dişlerini sıktığını gördüm ve yaraya öfkeyle bakan yeşil gözlerini.

"Bu..." dedikten sonra derin bir nefes alıp "Sakin olacağım..." dedi ve başını benim görmediğim bir tarafa çevirdi.

Bana döndüğünde gözleri yaralı bir çocuk bakıyordu.

"Sormayacağım...Sormayacağım..." dedikten sonra zoraki gülümseyerek pantolonumu çıkarttı ve çoraplarımı da.

İç çamaşırlarımla küvete girdiğimde abim benim ayarlamadığım suyu ayarlayıp başımdan aşağı tutmaya başladı.

Sıcak su, üşümüş vücudumu mayıştırırken abim saçıma çoktan kendi şampuanından sıkmıştı.