Ευγενία

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ

<<Δεν είσαι καλά;>> ρώτησε η Ελένη τη Δρόσω, καθώς τακτοποιούσε το ψώνια στο σπίτι. <<Καλά είμαι. Λίγο ατονία έχω, μη δίνεις σημασία>> της απάντησε αδιάφορα. <<Ωραία>> έκανε η Λενιώ και έβαλε την κατσαρόλα στη φωτιά. Η πόρτα χτύπησε και η Δρόσω σηκώθηκε να ανοίξει. <<Καλημέρα>> τους είπε ο Κυπραίος, μπαίνοντας στο σπίτι. <<Καλώς τον. Να σου κάνω καφέ;>> ρώτησε η Ελένη. <<Δεν θα μείνω. Ήρθα να σας καλέσω το βράδυ, στο γλεντάκι που κάνει η Βιολέτα στο καφενείο. Βασικά δεν σας καλώ εγώ αλλά ο ταξίαρχος>>, <<Καλοσύνη του αλλά δεν ξέρω βρε Θωμά. Ας το αφήσουμε καλύτερα>> αρνήθηκε ευγενικά η Λενιώ. <<Πηγαίνετε εσείς. Εγώ είμαι λίγο αδιάθετη όμως εσύ Ελένη να πας. Είναι άσχημο να τον προσβάλλουμε και οι δύο>>. Η γυναίκα ένιωσε άβολα, μα τελικά έγνεψε θετικά. <<Εντάξει λοιπόν. Θα έρθω εγώ>>, <<Ωραία. Να περάσω να σε πάρω κατά τις 21:00;>>, <<Μη μπαίνεις σε κόπο. Θα έρθω μόνη μου>>, <<Κανένας κόπος. Θα είμαι εδώ. Και τώρα φεύγω γιατί έχω δουλειές>> τους είπε και χάιδεψε την Ελένη στο μπράτσο. Εκείνη του χαμογέλασε και περίμενε να φύγει. Τότε έστρεψε το βλέμμα στην αδελφή της θυμωμένα. <<Γιατί το έκανες τώρα αυτό; Με έφερες σε δύσκολη θέση και αναγκαστικά πρέπει να πάω. Καμία διάθεση δεν έχω>>, <<Γιατί να μην πας; Να μένεις κλεισμένη εδώ μέσα μαζί μου, τι νόημα έχει;>>, <<Δρόσω...>>, <<Να βγεις με τον Θωμά και να περάσεις καλά. Και γενικώς να βγαίνεις μαζί του. Σε νοιάζεται Ελένη και σ' αγαπάει>>. Η Λενιώ κούνησε το κεφάλι της ειρωνικά. <<Ξέρω πού το πας. Επειδή όμως είναι καλός άνθρωπος και με νοιάζεται, δεν θέλω να τον πληγώσω>>, <<Γιατί να τον πληγώσεις;>>, <<Γιατί με βλέπει αλλιώς Δρόσω>>, <<Κι εσύ πώς τον βλέπεις;>>. Η Λενιώ χαμήλωσε το βλέμμα της και έμεινε σιωπηλή για μια στιγμή. <<Δεν ξέρω. Σα φίλο>>, <<Εγώ νομίζω σου αρέσει. Προσπάθησε να τον δεις αλλιώς, να φτιάξετε τη ζωή σας μαζί. Ο Λάμπρος τελείωσε Ελένη. Περιμένει παιδί. Δεν θα ζήσεις μια ζωή με την ανάμνηση του>>. Εκείνη σηκώθηκε εκνευρισμένη. <<Δεν μου αρέσει αυτή η συζήτηση>>, <<Δεν σου αρέσει γιατί είναι η αλήθεια. Προχώρα μπροστά και άσε πίσω τις παλιές ιστορίες>>. Η Ελένη αναστέναξε και συνέχισε το μαγείρεμα.

Όλο σχεδόν το χωριό ήταν μαζεμένο στο καφενείο της Βιολέτας το βράδυ και καρφίτσα δεν έπεφτε. Αρκετοί αναγκάστηκαν να μείνουν εκτός και διαμαρτύρονταν στον Παναγιώτη, που πάλευε να τους χωρέσει όλους. Όλοι έπιναν και έτρωγαν κεφάτα, εκτός από το Λάμπρο, που είχε κολλήσει τα μάτια του πάνω στις δύο κενές καρέκλες που ήταν δίπλα στον ταξίαρχο. Ήπιε ακόμα ένα τσίπουρο. Και μόνο η σκέψη, του ανέβαζε το αίμα στο κεφάλι. Ο Κατσίγιαννης κατέφτασε στο μαγαζί και χαιρέτησε την Βιολέτα, φιλώντας της το χέρι. Πίσω του, μπήκαν η Ελένη με τον Θωμά, που ακουμπούσε τρυφέρα τη πλάτη της. Η Λενιώ είδε με την άκρη του ματιού της, τον Λάμπρο να κάθεται με τη γυναίκα του και τον πατέρα του. Δεν χρειαζόταν να γυρίσει το βλέμμα της προς αυτόν. Ένιωθε τα μαύρα μάτια του, καρφωμένα πάνω της κι ένα ρίγος την διαπέρασε. <<Καλώς τους, καλώς τους. Πάνω στην ώρα. Καθίστε>> είπε χαρούμενα ο Νέστορας και τους έδειξε τις κενές καρέκλες. Η Ελένη άφησε το παλτό της στην καρέκλα και κοίταξε φευγαλέα τον δάσκαλο. Έβραζε από θυμό και έσφιγγε το πόδι του τραπεζιού με το χέρι του. Αποφάσισε να τον αγνοήσει για το υπόλοιπο της βραδιάς και άρχισε να μιλά με τον ταξίαρχο, τον Θωμά και τον Φανούρη που καθόταν στο διπλανό τραπέζι. Η αδιαφορία της εκνεύριζε ακόμα περισσότερο τον δάσκαλο, που συνέχισε να πίνει. Το γλέντι ήταν μεγάλο στο καφενείο και όλοι χόρευαν με την ψυχή τους. Η Λενιώ απέφυγε να σηκωθεί, μα ο Κυπραίος έσυρε το χορό σε ένα τσάμικο και όλο το μαγαζί τον χειροκρότησε, με την Ελένη πρώτη και καλύτερη. <<Μη πίνεις άλλο αγόρι μου. Θα σε χαλάσει>> μάλωσε ο Μιλτιάδης τον γιο του, μα εκείνος τον κοίταξε θυμωμένα. <<Δεν είμαι κανένα παιδί, πατέρα, να μου λες τι να κάνω. Άσε με στην ησυχία μου>> του απάντησε και κατέβασε ένα ποτήρι τσίπουρο. Η Θεοδοσία χαμήλωσε το βλέμμα ντροπιασμένα. Έβλεπε ότι ο άντρας της είχε ενοχληθεί από την παρουσία της Ελένης με τον Θωμά. Από την άλλη χάρηκε που ήρθαν μαζί. Ίσως ήταν ζευγάρι ή μπορεί να πήγαινε προς τα εκεί η μεταξύ τους σχέση, σκέφτηκε.