Clark Quintana

CHAPTER 5

Pinabilis niya pa ang takbo ng sasakyan papuntang Paradiso. Hindi na siya makapaghintay makasama ang lalaki.

—

Agad-agad niyang tinungo ang VIP room na sinabi ni Zack sa kanya kung nasaan ang mga ito. Wala niyang ka-abog-abog na binuksan ang pinto nito.

Pagkabukas niya ng pinto, lahat ng tao ay napatahimik at nakatingin sa kanya na para siyang napugutan ng ulo. Wala siyang pakialam sa mga ito at agad hinanap ng paningin niya ang taong kanina niya pa gustong makita.

Ilang beses pa niyang binilang ang mga ito at hindi niya malaman na dahil bigla na lang siya ng pagkadismaya at kalungkutan na hindi nito mahanap ang lalaki. Nagpunta lang ba ako sa wala? Tanong niya sa isipan niya.

"I thought you're not available tonight? What changed your mind bro?" Basag ni Daniel sa katahimikan ng kwarto.

Akmang sasagot na siya sa katanungan nito nang may biglang bumukas pa na isang pintuan sa hindi kalayuan. Ang sariling CR ng mga VIP guests kapag nasa kwarto ang mga ito. Sariling ideya ito ni Zack para daw mas sulit ang bayad ng mga VIP guests sa kapag nandito ang mga ito.

He just shrugged to Daniel and immediately moved the his gaze to the man who exited the door. Agad na sumikdo ang puso niya nang makita ang lalaking hinahanap niya. Hindi niya pa rin malaman kung bakit ganito ang epekto nito sa kanya. Nang ini-angat nito ang paningin at nagtama ang mga mata nila, halos makalimutan niya ang paghinga.

Nang makabawi siya sa nangyari, nagawa na niyang batiin ang binata.

"Hey Clark!" the guy said while giving a sexy smile

"T-T-Timothy.... H-h-hi" Clark just whispered underneath his breath. Halos hindi narinig ito ni Timothy. At kahit malamlam ang ilaw sa kwarto, napansin niyang medyo namula ang pisngi nito.

"Yow, come here Papi! Buti nakasunod ka. And you know Clark already?" Zack asked him while giving him some space in the couch.

"Yeah. But lagot kayong apat kay Mommy. Huwag daw kayong pupunta sa bahay." Sabi niya sa mga barkada nang natatawa habang inaabutan siya ni Norman ng maiinom.

"Thanks" sabi niya pagkakuha ng maiinom at tinaguan lang niya si Norman.

Iinumin na sana niya ang bigay nitong alak ng mapansing nakatayo pa rin si Clark at nakatitig sa kanila na parang nag-aalangan umupo.

"Hmmm, do you want this seat?" Tanong niya dito.

"Uhhh no, I'm good." Nag-aalangang sagot pa rin nito.

Wala na kasi itong mauupuan kundi sa tabi niya. Naramdaman ni Timothy na baka hindi ganito ang orihinal na upo ng mga ito kanina bago siya dumating. Ngayon kasi, ang nasa pwesto mula sa kabilang dulo papunta sa kanya ay si: Daniel, Anthony, Xavier, Ruby, Norman, Zack, at siya.

"Baby boy, go seat there beside Clark. He doesn't bite." Pabirong sabi ni Norman kay Clark na kinairita niya dahil tinatawag na naman niya ang binata ng "baby boy"

"Zack can you move a little more?" Sabi niya sa tropa at umadjust naman ito agad. "Here, come seat." Sabi niya kay Clark habang tinatapik niya ang espasyo sa gilid niya.

Kahit nag-aalangan, nakita niyang naglalakad na papunta sa kanya ang binata. At habang ginagawa ni Clark nito, hindi niya maiwasang hindi mapatitig dito. He looked good. Fucking good. Bulalas ng isip niya. Kahit noon pa, noong unang makita niya ito, magaling na itong manamit. Lalo pa yata itong gumaling ngayon at mas nadadala pa nito ngayon ang sarili.

Nang makaupo ito sa tabi niya, bigla siyang nakaramdam ng kaba. Gusto niya itong kausapin ngunit hindi niya alam kung paano ito sisimulan. Kaya naman, "Hi, again." Sabi niya dito, medyo naka-tagilid na siya paharap kay Clark. Wala na siyang pakialam sa mga kasama nila.