Lop_Eared Guard (နားရွက်ကျလေးနဲ့ သက်တော်စောင့်)

အခန်း(၁၁)

သူက .. အခုလေးတင် လမ်းကျဉ်းလေးထဲမှာ J1အဆင့် ကွဲပြားမှုရှိတဲ့ တောခွေးရိုင်းတို့ရဲ့ ဂျစ်ကားဆယ်စီးနဲ့ ရင်ဆိုင်တွေ့ခဲ့တဲ့ အိုမီဂါပင်။ ဆယ်ယောက်ထက်မကပိုသော အင်အားကြီးပြီး လျင်မြန်လွန်းသည့် အယ်လ်ဖာများကို ဆေးရောင်အစက်အပြောက်တို့ပါဝင်တဲ့ 590M shotgun ဖြင့်သာ တိုက်ခိုက်ခဲ့ပြီး ထိုလမ်းကြားထဲမှ အသက်ရှင်လျက် ပြန်ထွက်လာသူမှာ သူတစ်ယောက်တည်းသာ ဖြစ်လေသည်။

ယန်ယိက ကိုယ်ကိုကိုင်းလိုက်ပြီး ငွေရှင်းကောင်တာမှာတင်ထားတဲ့ ပန်းအိုးထဲမှ နှင်းဆီပန်းတစ်ပွင့်ကို လှမ်းယူလိုက်ကာ နှင်းဆီပန်းလေး ငွားစွင့်ပွင့်လာဖို့ တားဆီးထားတဲ့ အဖြူရောင်အစွပ်ကို ဂရုတစိုက်ဖယ်လိုက်သည်။ သွေးတို့စီးကျနေတဲ့ သူ့ရဲ့လက်က သွေးထွက်လွန်နေခြင်းကြောင့် ဖြူဖျော့ကာနေပြီး အားအင်တို့မဲ့နေသည်။

ယန်ယိက နှင်းဆီပန်းလေးကို အင်္ကျီ၏အရှေ့အိတ်ကပ်ထဲထည့်ထားလိုက်သည်။

လုရှန်းကျင်က ဒီလိုမွှေးရနံ့တို့ သင်းထုံနေတဲ့ ပန်းမျိုးဆို သိပ်ကြိုက်သည်။ ယန်ယိက သူ့လည်ပင်းရဲ့အနောက်ဘက်ကို လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ ယန်ယိရဲ့ကလင်းက တိုက်ပွဲဖြစ်နေချိန်အတွင်းမှာဝတ်ထားရသည့် လည်ပင်းအကာအကွယ်အောက်မှာ တင်းကြပ်နေပြီး ထိုအကာအကွယ်က နို့သကြားလုံးလေးလို မွှေးရနံ့ရှိတဲ့ ယန်ယိရဲ့ ဟော်မုန်းနံ့တို့မထွက်အောင်လည်း ကာကွယ်ပေးသည်။ ဆိုတော့ လုရှန်းကျင်ကိုလည်း စိတ်လှုပ်ရှားမှုမဖြစ်စေတော့ဘူးပေါ့။

မီးရောင်မရှိတဲ့ လမ်းဆုံ၏အရိပ်ကျရာနေရာတွင် ခဲငွေရောင် Porsche(ပေါ်ရှေး) တစ်စီးရပ်ထားသည်။ ယန်ယိက ကိုယ်ကိုယ်ကိုင်းလိုက်ပြီး ကားမှန်ပြတင်းပေါက်ကို ခေါက်လိုက်သည်။

"သခင် ... ကိစ္စအားလုံးပြီးပါပြီ"

လုရှန်းကျင်က သူ့မျက်လုံးတွေကိုဖွင့်လိုက်ပြီး ကားတံခါးကိုတွန်းဖွင့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ယန်ယိကို ကားဘက်သို့ တွန်းလိုက်ပြီး ခန့်ငြားကြော့မော့ကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အထင်ကြီးလွန်းသော ကျားသစ်တစ်ကောင်၏ သူ့ရဲ့သားကောင်ကိုစစ်ဆေးနေသကဲ့သို့ အပေါ်အောက်ကို စူးစမ်းကာကြည့်နေသည်။