Sokak Lambası

"Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında." Der Necip Fazıl Kısakürek. Tenha bir sokaktayım. Ne in var ne de cin. Bir yaprak hışırtısı dahi yok. Uçsuz bucaksız sonu gözükmeyen bir sokak. Sokaklardaki sessizlik gecemi ıssızlaştırıyor. Belki de bu koca semtin en ücra köşesindeyim. Aklımda tek bir soru var, "Bu yolun sonu nereye varacak?" Kendi kendime düşünürken, yolun ucunda bir ışık görüyorum. Gecenin karanlığı gözlerimi kamaştırıyor olsada, yolun sonunda hala bir ışık beliriyor. Tıpkı tüm karamsarlıklarımızdan sonra tesadüfen beliren bir mutluluk gibi. Uzun, sessiz ve karanlık sokakta umudunu yitirmemiş tek bir sokak lambası yanıyor. Hayatın bize sunduğu tüm zorlukları aştıktan sonra başardığımıza dair bir işaret sanki. Lambanın başında dakikalarca bekledim ve bu lambanın tüm kötülüklerin arasında bir yıldız gibi parlayan iyilikleri temsil ettiğini düşündüm. Hayatta buna benzer, kimi zaman mutlu kimi zaman sevinçli olsak da karşımıza engeller, başarısızlıklar çıktığında asla yılmamamız ve pes etmememiz gerekir tıpkı bu sokak lambası gibi...