Mafya'nın Aşkı

♧Bırakma Beni Mert...♧

Hostes koşarak yanımıza geldi.

"Efendim kemerlerinizi takın lütfen. "

Mert sakince kemerini takıyordu. Bu adam nasıl bir anda gamsızlaştı. Elim titreyerek kemeri bulmaya çalışıyordum. Ben bulana kadar Mert benim kemerimi de takmıştı.

"Korkma bir tanem bir şey yok."

Omuzumum dan tutup kendisine çekti, sarıldı. Uçak düşecek gibi sallanıyordu. Bu basit bir türbülans olamazdı. Hostesler, yardımcı pilot uçağın kontrol merkezine koşuyorlardı.

"Mert ne oluyor?"

"Bekle sen beni burada geliyorum hemen."

Kafamı salladım. Mert bağırarak, küfür sayarak yanıma geliyordu. Hostes birden bağırdı.

"Uçak düşüyor."

İçimden;

"Ne dedi o?" Diyebildim. Ağlamaya başladım.

"Ölecek miyiz Mert, bir şey söylesene..."

Ben sorumu sorana kadar uçak yere çakılmak üzereydi. O an sadece gözlerimi kapatıp, kurbanlık koyun gibi ölmeyi bekliyordum. Mert benim üstüme doğru eğilip, bana bir şey olmamasını istiyor gibi sıkıca sarılmıştı.

Sadece çok gürültülü bir ses duydum, ve bilincimi kaybettim.

Kendime gelmeye çalışıyordum. Hava aydınlanmış. Her yerde uçağın parçaları vardı. Herkes bir yana savrulmuş, boş bir arazideydik. Bacağım kırılmıştı hareket edemiyordum. Ağlayarak etrafıma bakındım.

"MERTTT"

Ses gelmiyordu. Arkama baktım. Her yeri kan içinde yatıyordu. Onun yanına gitmeye çalışıyordum. Hareket edemiyordum.

"YARDIM EDİN KİMSE YOK MU? YARDIM EDİNNN"

Kimse yoktu. Mert'in yanına sürünerek gittim.

"Mert ses ver Mert uyan beni yalnız bırakma..Mert..."

Cevap vermiyordu. Nefes alıp almadığına baktım. Nefes çok zor alıyordu. Etrafıma bağırıyordum kimse yoktu daha. Mert bana bir şeyler söylemeye çalışıyordu. Kulağımı onun ağzına yaklaştırıp, ağlayarak ne demeye çalıştığını anlamaya çalışıyordum.

"Ef...eftelya ben s..seni çok se...seviyor..rum."

Kafamı salladım.

"Bende seni seviyorum sevgilim, kurtaracağım seni tamam mı? Merak etme bulacağım birini."

Elimi tuttu, bırakmadı. Hafifçe;

"Git..me Eftelya, sen..nin gözlerine bak..akarak ölmek istiyorum."

"Hayır hayır ölmeyeceksin, sen beni bırakmazsın.."

Yukarıdan sesler geliyordu. Kafamı kaldırıp baktım. 4-5 helikopter dolanıyordu. Ağlayarak;

"Bak, bak kurtarmaya geldiler bizi. Dayan lütfen dayan."

Kan kusmaya başladı. Bende yerimden kımıldayamıyordum.

"Seni hep seveceğim Eftelyam.."

Konuşurken birden sustu, gözleri kapandı. Çığlık attım. Beni bırakıp gidemezdi.

"MERTT UYAN MERTTT..."

Tepki vermiyordu. Arkadan insan sesleri duyuyordum.

"YARDIM EDİNN, ÖLÜYOR.."

O anki şoka dayanamadım, kendimi boşlukta hissettim. Mert tuttuğu elimi bırakmıştı.

"MMEERRTTTT..."