"Naiintindihan kita."



"I need to convince her . . . Sa lalong madaling panahon." He leaned her on his shoulder.



"I will always be here for you," saad niya sa kaniya.









**
A S H Y

Umuwi ako sa aking condo just to breath for a while. I need myself, alone. At sa tindi ng dagok na nangyari sa aking buhay, I obliged myself to keep motivated and stand firm. I, in myself. No friends. It's only me. At kahit gaano pa karami ang kaibigan na meron tayo, sometimes what we need the most- is ourselves. Alone.



At habang nakaupo, I opened my laptop. Gusto kong mag-search pero hindi ko alam kung paano simulan. Para bang gusto ko ng sumabog. And while I'm on the search box, bigla ko namang naalala si Gwen at ang kaniyang mga sinabi sa akin patungkol sa isa kong staff.



"Sylvia Montecillo," I utterly said and make a search on it. And reviewing some results, marami siyang kapangalan ngunit ang siya is talagang wala. I tried to find her on English University's column pero absent siya sa naging batchmates ko. Hindi ko siya kaklase at mas lalong hindi ko siya kilala kung sasabihin pang nagmula nga siya sa E.U. Bago ko pa nakilala si Sylvia, hindi na siya naging pamilyar sa akin kaya malaking imposible. Kalokohan.




I turned the laptop off and dropped my head down on the table.




"Hon," isang kamay ang sandaling humawak sa aking balikat. Bahagya ko namang iminulat ang aking mga mata at kasabay sa pag-angat ng aking ulo. Isang maamong mukha ni Rain La Costa ang bumungad sa akin. Mga luha ay until-unting namuo sa aking mga mata.



"Rain," sambit ko at agad na yumakap sa kaniya. Napasubsob ako sa kaniyang balikat habang nakayakap sa kaniya ng mahigpit.



"I missed you, Ash." Humiwalay ako sa kaniya at ganunpaman, nakapulupot ang aking mga kamay sa kaniyang leeg.



"Sobra kitang na-missed, Mahal ko," tugon ko at agad na humalik sa kaniyang labi. He grabbed my waist dahilan para mapatumba kami sa sahig. Mga halik ay nanatili at maging ang mga yakap namin ay mas lalong humigpit.



"You make me fell in love with you, Ash," bulong niya sa akin, "all over again."



"You make me harder, Rain," sambit ko at nagsimulang maghubad. I'm on his top, and this time, ako na ang gumawa ng move para makipag-interact sa kaniyang pananabik.



He smiled but he forced me to stop doing nasty things on him.



"You can't rape me now," he teasingly said habang pumipigil sa akin.



"Ayaw mo ba?" panunuyo ko.



Bumangon siya ngunit nanatili pa rin ako sa kaniyang itaas. Dama ko ang paglapat ng aming pagkatao habang nakaupo sa kaniyang kanlungan.



"Bakit ayaw mo na ngayon?" nagsimula akong mag-pout. Gusto kong mainis dahil hindi niya tinanggap ang panglalandi na ginagawa ko sa kaniya. Nakakadismaya lang.



"Gusto kitang awatin kasi gusto ko," sagot niya at ngumisi. Hindi nakakatawa ang trip niya.



"At ano naman ang nakakatawa roon?" Kumunot ang aking noon at agad na tumayo para abutin ang kaniyang isang kamay. Tinanggap niya iyon dahilan para agad siyang napatayo.




He simply round his arms around my waist at ngumiti. "Gusto na kitang pagnasaan, Ash."



"Bakit aayaw ka pa?" reklamo ko, "e gusto mo naman pala."



Secret Series #3 Beautiful Scars [COMPLETED]Where stories live. Discover now