Gece'nin Dermanı (Töre serisi 1) BİTTİ

Yasağa Olan Arzu

"Yeter baba ! Benim karım ile ilgili kararları sen vermesin o benim karım !"

Haklı bir isyandı Dermana göre bıkmıştı babasının onun adına karar vermesinden hata kendisini bırakıp artık karısı adına dahi karar veriyordu ve bu durumdan çok bıkmıştı artık .

"Lan it ben demesem karın seni baba evin de boşuyordu !"

Mizgin ağa haklıydı kendisi olmasa karısı şu an yanında olmıcaktı !

"Sonuç ne olursa olsun o benim karım ve hiç bir yere gitmiyor"

Derman ağa karısını elini tutu ve odalarına çıktılar oda kavga ettikleri gün ki gibi duruyordu .

Gecenin göz yaşları yeninde akmaya başladı zaten o günden sonra da hiç durmamıştı ki .

"Ağlama artık gece yeter !"

Gece göz yaşlarını silsede yeninde akıyordu daha fazla dayanamadı ve odadan çıktı ufak bir hıçkırık kaçtı ağızından ağlayarak terasa çıktı terasta kendi gibi yaralı bir gelin daha vardı yaren .

Sesizce Yaren'in yanına oturdu yaren gelin de aynı onun gibi ağlıyordu iki gelinin de hıçkırıkları birbirine giriyordu .

"Dönmem demiştin gece"

"Elim de olsa dönmezdim Yaren"

"Canım yanıyor gece kocam sana aşıkken canım yanıyor . Kocam sırf kızım bana benziyor diye sevmedi için canım acıyor . başka kadınların koyundan çıkıp yanıma gelmesi canımı yakıyor"

Harun Ferzan kardeşinin karısına aşıktı yengesine aşıktı . Ama bunu bilen sadece iki kişi vardı gece ve yaren . Eğer başka biri duysa kan çıkardı derman öldürdü abisini .

"Yemin ediyorum yaren ben ona hiç bir şey demdim etmedim konuşmadım abi gözü ile baktım hep ben ona yüz vermedim hiç"

Gece bir de iki yıldır kendini bu yüzden suçlu hissediyordu acaba ben yanlış bir şey mi yaptım da beni yanlış anladı bu duygulara kapıldı diye kendini suçluyordu hep yengesine karşı vicdan azabı çekiyordu 

"Bir kere bile seni suçlamadım ki ben gece , çünkü ben gördüm sen hiç bir şey yapmadın yüz vericek . 5 yılık gelindin daha o zamanlar kör kütük aşıktın sen dermana abisine bakıcak değildin Ama o yapar o kardeşinin namusuna bakar"

Yaren daha fazla dayanmadı terastan ayrıldı yatak odasına girdi Harun yine koltukta yatıyordu onlar iki buçuk yıldır ayrı yatıyorlardı .

Koltuğun tam önüne diz çöktü yaren kızı için yapıyordu bunu "Yalvarırım sev kızını o senin kızın ağlıyor geceleri babam beni sevmiyor diye lütfen onu bu sevgiden mahrum bırakma"

Harun sustu arkasını döndü karısına onun için Yaren iki buçuk yıl önce Urfa'da ölmüştü ne kadar yaren dil döküp kendini anlatmaya çalışsada bir kere bile şans vermemişti Harun karısına .

Yaren göz yaşlarını sildi alışmıştı onun bu haline o gün için kendini suçlar durudu yılardır o istememiş yüz vermemişti Ama Harun buna inanmıyordu o günden beri Yaren'in yüzüne bakmıyordu .

Yaren sadece kendisi olsa bir şekilde başa çıkardı Ama kızlarına da öyle davranıyordu onu da yok sayıyordu oysa ki eskiden ne çok düşkündü kızına .