ကမ်းကုန်အောင်အလိုလိုက်ခံထားရသည့် အမျိုးသားဇနီးသည် [ဘာသာပြန်]

19.2

အချိန်ကဆက်လက်ရွေ့လျားလျက်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် သူ့ရှေ့မှဖန်သားပြင်ကမှုန်ဝါးလာသည်ကို ချန်းနင်ခံစားမိသည်။ သူကခေါင်းကိုပြင်းထန်စွာခါယမ်းလိုက်သော်လည်း စိတ်ထဲတွင်တော့ရှုပ်ထွေးနေ၏။ အခန်းတစ်ခုလုံးက ချာလပတ်လည်နေကာ သူ့အသိစိတ်ကိုစတင်၍ဆုံးရှုံးလာပြီဖြစ်သည်။

သူ၏မနည်းထိန်းချုပ်ထားရသောအသိစိတ်အရ တစ်ခုခုကမှားနေပြီဖြစ်ကြောင်းချန်းနင်သိခဲ့၏။ သူမစားသင့်တာတစ်ခုခုကိုစားမိတာဖြစ်နိုင်သလို တစ်စုံတစ်ယောက်ထံမှဆေးခတ်ခံရခြင်းလည်းဖြစ်နိုင်သည်။ ဘယ်သူကထူးဆန်းနေသလဲဆိုတာကိုတွေးဖို့ အချိန်မရှိသည်မို့ သူလုပ်နိုင်သည့်အချိန်၌ချန်းနင်သူ့ကိုယ်သူကယ်တင်မှရပေတော့မည်။ ထို့ကြောင့်ချန်းနင်က ခက်ခက်ခဲခဲဖြင့်မတ်တပ်ထရပ်လိုက်၏။ လှုပ်ရှားနေသည့်ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလျစ်လျူရှုရင်း လသာဆောင်ဝရန်တာကိုတုန်ယင်စွာဖြင့်လျှောက်လှမ်းသွားကာ သူ၏နောက်ဆုံးကျန်သောအင်အားကိုသုံး၍အော်ဟစာအကူအညီတောင်းလိုက်၏။

"ရှောင်ဝူ"

အသံကသိပ်မသေချာသော်လည်း အထူးပြုသက်တော်စောင့်တစ်ယောက်အနေဖြင့် လုပ်ရပ်တိုင်း၌တာဝန်ယူတတ်ရပေမည်။ ရှောင်ဝူကလျင်မြန်စွာဖြင့် ခေါင်မိုးများကိုကျော်ဖြတ်သွားကာ ချန်းနင်အခန်းရှိသည့်ဒုတိယထပ်ဆီသို့ပြေးသွား၍ ပိုက်တန်းများပေါ်မှတစ်ဆင့် ချန်းနင်၏အခန်းလသာဆောင်ရှိရာသို့ခုန်တက်လာခဲ့သည်။

ချန်းနင်ကမြေပြင်တွင်လဲနေသည်ကိုမြင်တော့ ရှောင်ဝူချက်ချင်းအကြည့်ကိုအောက်ပို့ကာ ချန်းနင်ကိုမြန်မြန်ကူ၍တွဲပေးလိုက်လေသည်။

"သခင်လေးနင် ခင်ဗျားဘာဖြစ်တာလဲ?"

ချန်းနင်၏မျက်နှာကဖြူဆုတ်နေကာ သူ့နဖူးတွင်လည်းချွေးစေးများစီးကျနေ၏။ တိုးလျ၍အားနည်းသောလေသံဖြင့် သူကဖြေကြားလာသည်။

"ယွီရှန်းကိုရှာ... ယင်..ယင်မိသားစုကို အသိမပေးနဲ့"

ထို့နောက်တွင်တော့ ချန်းနင်အသိမရှိတော့ချေ။

ရှောင်ဝူကချန်းနင်ကိုလက်မောင်းထဲထည့်ထားရင်း ပြတင်းပေါက်မှတစ်ဆင့်အခေါ်လွှတ်လိုက်၏။ လူနှစ်ယောက်က ပြတင်းပေါက်တွင်ခပ်မြန်မြန်ပင်ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။ ချန်းနင်ကမြေပြင်ပေါ်၌လဲလျောင်းနေသည်ကိုမြင်တော့ ရှောင်ချီကသူ့လက်ချောင်းများအား ချန်းနင်၏လက်ကောက်ဝတ်သို့စမ်းကြည့်လေသည်။