8. MiMi "İyi Kızlar Ölür" ☠️

2.1K 373 280
                                    

   "Kendilerini bilmedikleri, kendilerini haklı sanmalarından belliydi..."

    Gözlerimi ellerimde gezdirip merdivenleri tek tek inmeye başladım. Bugünlük okul bitmişti. Sadece aklıma takılan bazı şeyler vardı. Bu saat ne kadar güçlüydü? Sınırsız gibi bir şey miydi?
 
    Baha ve Selim ile bu kadar iletişimde olmam iyi miydi?

    Burçin ve Pelin beni daha ne kadar zorlayabilirlerdi?

    Sessizce etrafa bakınıp gülüşerek okuldan çıkan arkadaş gruplarını izledim. Her şeyin içinde olup her şeyin dışına atıldığım gerçeği daha ne kadar yüzüme vurulabilirdi ki?

    Ayaklarımı sürte sürte büyük demir kapıdan geçmiştim ki bir çift spor ayakkabı önümde durdu. Kafamı kaldırıp da kimin olduğuna bakmak istediğimde çoktan konuşmaya başlamıştı.

    "Merhaba, senin için birkaç şey hazırladık. Eğer müsaitseniz, sizi götürebiliriz." diyerek beni selamlayan ve arkasında duran lüks arabayı gösteren kıza baktım.

    Tatlı bir yüzü vardı. Tatlı olmakla kalmayıp da tanıdıktı. Kaşlarımı çatarak yüzüne baktığımda daha da gülümsedi. Nereden tanıyordum? Ellerini önünde birleştirdiği sıra aklıma hastane geldi.

   "Sen hastanedeki kız değil misin?" dedim şüpheyle.

    Gülümseyerek başını salladı.

    "Evet efendim, ben sizin yakın korumanızım. Adım Büşra." diyerek selamladığında endişeyle etrafa bakındım. Allah'tan , az önceki garip anı, gören hiç kimse olmamıştı.

    "Lütfen, böyle garip şeyler yapma." dediğimde samimi bir ifadeyle gülümsedi.

    "Sizi bekliyorlar. Gidelim mi?" diyerek geri çekildi ve arabanın arka kapısını açıp içeriyi gösterdi. Gergince arabaya baktım. Acaba organlarımı mı satacaklardı? Neden güveneyim? Derin bir nefes alıp reddedeceğim sıra karşıda servis bekleyen Burçin ve Pelin'i gördüm. O büyük tereddütümü hiç düşünmeden kendimi arabaya attığım an kapı suratıma kapanmıştı.

    Büşra şoför koltuğuna oturduğunda derince bir nefes aldım.

   "Kaç yaşındasın?" dedim merakla. Benden büyük durmuyordu. 18 yaşına basar basmaz ehliyet mi almıştı?

    "17." dedikten sonra kemerini takıp da direksiyonu tutunca korkuyla gözlerimi açtım.

    "Sen mi süreceksin?" dediğimde hafifçe gülümsedi.

    "Kısmi olarak."

     Cevabını anlamlandıramadığım sıra bir anda çalışan araba kendi kendine hareket edince panikle etrafa bakındım. Kendi kendine hareket ediyor? Tesla mı bu, ne bu?

     Endişe içerisinde ellerimi nereye koyacağımı bilemeyerek etrafa bakındım.

    "Neler oluyor?" dedim korkuyla.

     "Endişe etmenize gerek yok. Patron çok iyi bir şofördür." dediğinde hiçbir şey diyemedim. Sorduğum hiçbir sorunun mantıklı bir açıklaması yoktu. Artık mantıklı hiçbir şey bekleyemiyordum. Gün içerisinde de mantıklı bir insan değildim. Tüm aklımı da son günlerde harcamıştım.

MiMi "İyi Kızlar Ölür"Onde histórias criam vida. Descubra agora