Çift Evren Tek Nota

Başlangıç

 Küçük kız ayağına takılan taşları umursamadan koşmaya devam ediyordu. Henüz beş yaşında olmasına rağmen bu kadar hızlı koşmak onu gerçekten yormuştu ama eğer durursa anne ve babası gibi kendisinin de o büyü evreninde sıkışıp kalacağını biliyordu.

"Bırakın peşimi!" diye bağırdı. Dinlemeyeceklerini biliyordu ancak o umutsuzluğunun umudunu yenmesine izin vermek istemiyordu. O kadar fazla koşmuştu ki artık bedenini hissedemez olmuştu. Tam koşmayı bırakıp kendini büyücülere teslim edecekti ki aklına annesinin sözleri geldi:

"Onların asıl istediği biz değiliz Nota. Sensin! Eğer ki yorulacak olursan aklını kullan..." annesi onun zeki olduğunu söylemişti ama Nota, henüz çok küçüktü. Bunun ne demek olduğunu bile bilmiyordu.

Annesinin dediği gibi aklını kullandı. Bütün hızıyla koşarken bir anda kendini bir ağacın arkasına attı. Havadaki kara bulutlar üzerinden geçerken küçük bedeni tir tir titriyordu. Daha ne kadar böyle duracağını düşünürken bulutlar gitti. Hava normale döndü. O, artık kurtulmuştu. Bunun sevinci ile ayağa kalkıp kendi etrafında dönmeye başladı.

Henüz birkaç dakika bile geçmeden yanında bir ışık belirdi. Işık, büyüdükçe büyüdü. Olduğu yerde küçük kollarını yüzüne sardı. Işıktan dolayı hiçbir şey göremiyordu. Yine de kollarının arasından görmeye çalıştı. Orada, bir geçit vardı!

Işık azalmaya başladığında ellerini yüzünden çekti. Bunun bir geçit olduğunu anlamıştı fakat nereye gittiğini bilmiyordu. Oscuro'dan bile kurtulduğunu düşününce bu geçit o kadar da tehlikeli gelmiyordu. Bu düşüncelerle birlikte geçide adım attı. İşte bu adım; aslında farklı bir hayata attığı adım olmuştu...

-----------------

Yeniden selam! Bayadır hikaye atmıyordum ve diğerlerini de kaldırmıştım. Hem projem olan hem de yazmak istediğim bir hikayeyi buraya da atmak istedim. Oylarsanız sevinirim :)