KÜÇÜK YARİM (ASKIDA)

17.BÖLÜM

Asrın" Güzelim ben seni her halinle çok severim , hem unutma sen boşuna kilo almıyorsun senin karnında bizden ikişer parça var :)"

Diyerek konuşmayı şakaya vurmuştu .
Ben de o konuştukça ona daha çok sokulup kollarımı daha çok sarmıştım.

✨✨✨✨✨

Genç kız pencerenin avluya bakan duvarının üzerine oturmuş güneş ışıklarının vurduğu duvarına sırtını dayamış gözleri kapalı uzaklara dalıyordu .
Bu ona reva mıydı evlendiği adam sorunluydu ona fena halde takıktı.

Tamam her kız sevilmeyi isterdi ancak onun sevgisi hastalık derecesinde idi ve bunu inkâr da etmiyordu .
Çok korkuyordu ..

Gidemiyordu onu bırakmıyordu. Dışarıya bırakmayı geç onu odalarının kapısından çıkmasına bile karışıyordu .
Alelen ona güvenmediğini ve terk etmesinden korktuğunu söylemişti.
Bu çok zordu insan bu şekilde yaşıyamazdı.
Hayatı hem kendine hem de ona zehir ediyordu .

İki taraftan karnına doğru kıvrılan eller hissetti .
İlkin irkilsede bunu yapanın Sidar olduğunu biliyordu .

Sıkıca sarılmış başını ise sırtına dayamış derince soluklaniyordu .

Sidar " Güzelim ! Sabahın köründe burda ne işin var uyandığımda kollarımda değıldin ..
Neden çıkarken haber vermedin? Merak ettim ."

Kızın artık sabrı taşmış kendisini içten içe sakinleştirmeye çalışıyordu .

Öncesinde kollarını çözüp duvardan aşağıya indi .
Sinirli nefes sesleri Sidar'a da ulaşıyordu .

Ayüce " Bak sen tamamı ile kafayı yedin tuvalete giderken de mi senden izin alacağım ! Gerçekten pes!"

Dedikten sonra konuşmasını bitirip arkasını dönüp gitti Sidar ise olduğu yerde durup arkasında derince iç çekti .
Kadın anlamıyordu işte korkuyordu , seviyordu onsuz iki saniyesi geçsin istemiyordu.
Şu anda anlamıyordu ancak alışacaktı yapacak bir şeyi kalmamıştı.

Biliyordu onun da hataları vardı baştan beri hata yaptığını tabi ki kabul ediyordu.
Ancak ona olan sevgisinin önüne hiçbir şey geçemiyordu bu bencillikti kendisi de farkındaydı bunun , bırakamıyordu işte yörüngesinde dönüp dolaşıyordu ta ki Ayyüce onu kabul edene kadar.

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

Konakta şen şakrak alalace düğün hazırlıkları devam ediyordu vakit sabahın 7' sine doğru ilerliyordu .

Zerda ise olduğu yataktan hiç çıkmak istemiyordu.
Bugün bir mucize olsaydı ve bu evlilik olmasaydı ne güzel olurdu .
Herkesin kendine göre bir yaşantısı , çevresi ve duyguları vardı kendini
Yekta ' ya anlatmaya çalışmıştı ama o ısrarla anlamıyordu.
Ve evlilikte ilk karşılaştıkları andan beri net bir şekilde kararlıydı , ne yapmalıydı nasıl yapmalıydı.

Allah'tan başka hiç kimse ne olacağını bilemezdi ancak hala kendi içinde dua ediyor ve bir mucize istiyordu.

Göz yaşlarını silip kendini toparladık 'tan
sonra aşağıya kahvaltı için inmeye karar verdi.
Hala daha ilkbahar mevsiminde oldukları için tam sıcak değildi ama bugün herkes avludaki çardak da oturuyorlardı. Onu ilk fark eden Asrındı tebessüm ederek gözleri ile masaya çağırdı bugün sessizlik çökmüştü Ayyüce geldiğinden beri kimseye bakamıyor'du zaten Sidar ablasının olayına üzüldüğü için pimi çekilmiş bomba gibiydi biri yanlışlıkla dokunsa konağı içindekilerle beraber yakacakdı.
Kahvaltı faslı bittik'den sonra kızlar Zerda' yı alarak odaya çıktılar onu ve kendilerini hazırlamaları için kuaförler çoktan gelmişledi bile kızlar üzerlerini giyinmiş gelinin etrafında dört dönüyorlardı.

Zerda çok güzel olmuştu bir görenin bir daha bakası geliyordu.

Mila " Zerda demiyeyim demiyeyim diyorum ama içimde de tutamıyorum.
Kız hala fikrin aynı mı bak hala da geç değil Asrın'a dememiz yeter ."
Diyerek son defa kararı sormuştu.
Zerda derin nefes alarak onun gözlerinin içine baktı.
Zerda " Sorun yok Mila biliyorum
Asrın' a tek kelime demem yeter ancak dediğim gibi ben ne Sidar'ın ne de Ayyüce 'nin hayatını tehlikeye atamam ."
Mila destek verme amacıyla elini omuza koyup orayı ' yanındayım ' dercesine sıktı .

Umuyordu ki hep mutlu olurdu aksi kötü olurdu hem Yekta abisi merhameti ile tanınırdı . İnşallah ters giden bir şey olmazdı.

Diğer kızlarda onun ellerini tutup gülümsediler , Ayyüce onun önünde diz çöküp ellerini avuçlarına alarak,

Ayyüce " Abla hiç bir şey umrumda değil sen istemiyorum dediğin an gereken neyse onu yapma pahasına dahi olsa ben hazırım bunu şimdiki zaman için tek söylemiyorum evlenip gitsen bile abimle mutlu olamazsan hep yanındayım bana ne istediğini söyle yeter çok özür dilerim keşke olanları engelleyecek gücüm olsaydı herkesin hayatını mahvettik.
İsteyerek veya istemeyerek suçluyuz ."

Zerda'nın gözleri dolmuştu bile,

Zerda " Bak ablacım Sidar benim değerlim o benim çocukluğum , sırdaşım arkadaşım, dert ortağım onun için can alır can feda edebilirim hiç gözüme gelmez . Evlilik konusuna gelirsek abini sevmiyorum ama atalarımız ne demiş ya sevdiğini alacaksın ya da aldığını seveceksin abin benim için elinden geleni yapıyor senin suçsuz olduğunu biliyorum ama kardeşimin de seni canından çok sevdiğini biliyorum bu demek değil ki beni sevmiyor o deli oğlan benim tek lafım ile bu şehiri yakar yıkar yok eder ama tırnağına taş değse annemin gözünden tek damla yaş aksa babamın kalbine az ağrı girse ben yaşamışım yaşamamışım hiç fark etmez bir daha nefes alamam yine de sorduğun ve yanımda olduğun gelecekte de olacağın için sana minnettarım ."
Diyerek sözlerini tamamladı.

Birbirine sarılarak ağlaşırken Zerya gözlerini silip çirkef bir şekilde cırladı.

Zerya " Eeh yeter kızlar ! Kızıyorum bak kızın en mutlu olması gereken yerde hep ağlattınız salya sümük olmuş bakın .
Hadi hadi kalkın aşağıda davul zurna çalıyor gelini bekliyorlar valla az evvel aşağıdan geldim Yekta yangın gibi bir oraya gidiyor bir buraya avluyu ateşe vermeden gelinini verelim adama ."

Dedikten sonra kızlar bu seferde aralarında kıkırdaştılar.

Tek tek ayağa kalkıp kapıya çıktılar Zerda merdivenlerin başında durup aşağıda onu bekliyen adama uzun uzun baktı .

Umuyordu ki inşallah herşey yolunda giderdi . Yoksa adam onu soldurup bırakmıyacaktı'da .

İyi okumalar ...

Zerda❤️Yekta