"ကိုကို"
"ဘာလုပ်နေတာလဲ လက်တွေလည်းပေပွလို့"
သဲတွေမြေကြီးတွေပေနေသည့် လက်ကိုမေးငေါ့ပြလို့ရာဇမေးတော့ ဟီးခနဲမျက်နှာချိုလေးအရင်သွေးပြီးမှ
"ခရမ်းသီးပင်စိုက်နေတာ"
"သြော် ဘာလုပ်ဖို့စိုက်တာလဲ"
"စားဖို့ပေါ့ဗျ သူကအသီးသီးတာမြန်တယ်လေ"
"ဟုတ်ပါပြီ အရင်ဆုံး..လက်ဆေးပြီးကိုကိုနဲ့လိုက်ခဲ့နော် ပြောစရာရှိလို့"
"ဟုတ်ဟုတ်"
ပုတ်သင်ညိုလေးလိုခေါင်းလေးညိတ်ရင်း လက်သွားဆေးသည့်ကောင်လေးကိုကြည့်ရင်း နှုတ်ဆက်စကားတစ်ခွန်းအားမည်သို့ပြောရမည်ကိုရာဇတွေးတောနေမိသည်။စကားလုံးတွေကိုစီနေရင်းနှင့်ပင် ပိစိကိုမထားခဲ့ချင်သည့်စိတ်ကပိုလာပြန်သည်။
"ကိုကို သွားမယ်လေ"
"ဟင် အင်းအင်း"
.
."ကောင်းကင်ကြီးကဘယ်လောက်ကျယ်လဲသိလား"
ရာဇမေးတော့ခေါင်းလေးစောင်းကာအချိန်အတော်ကြာစဥ်းစားနေသည်။မျက်မှောင်လေးကလည်းကြုတ်ထားသေးတာကြောင့် လူကြီးဟန်ဆောင်နေသည့်ကလေးပေါက်လေးတစ်ကောင်လို။
"အတိုင်းအဆမရှိဘူးလို့ထင်တာပဲ"
"အင်း သူ့မှာအစရောအဆုံးရောမရှိဘူး"
"ဘာလို့ဒီအကြောင်းတွေပြောနေရတာလဲ"
"လူနှစ်ယောက်ကြားမှာရှိတဲ့ခိုင်မြဲတဲ့ကြိုးတစ်ချောင်းကလည်း ကောင်းကင်လိုပဲအစရောအဆုံးရောမရှိဘူး"
"အဲတာနဲ့ဘာဆိုင်လို့...."
"ကိုကိုပြန်ရတော့မယ် ပိစိလေး"
"..........."
ဂျိမ်းးးးး
ရုတ်တရက်ကြီးကောင်းကင်ကညိုမှိုင်းလာကာ မိုးခြိမ်းသံကျယ်လောင်လောင်ကလည်းလောကတစ်ခွင်ညံသွားခဲ့သည်။ခုနကပဲ ပြာလဲ့နေသည့်ကောင်းကင်ကြီး မဲမှောင်သွားလိုက်ပုံများ စောလွန်း၏အတွင်းစိတ်ခံစားချက်ကို သရုပ်ဖော်ပြနေသလားအောက်မေ့ရသည်။
YOU ARE READING
"ဗိုလ်ရာဇနှင့်သူ၏ချစ်သက်လယ်" [Complete]
Romanceဗိုလ်အောင်ဒင်နှင့်မမြဝင်းကို inspireယူ၍ရေးထားသည့်boy loveဝတ္တုတစ်ပုဒ်ဖြစ်သည်။ ၁၉၄၂ခုနစ်နဲ့၁၉၄၅ခုနစ်ဝန်းကျင် မြန်မာနိုင်ငံကိုဖက်ဆစ်ဂျပန်တို့ရက်စက်ခဲ့သည့်ခေတ်ကအကြောင်းတွေပါဝင်မှာဖြစ်တဲ့အတွက် လူမျိုးရေးတိုက်ခိုက်လိုခြင်းမရှိကြောင်းကြိုတင်အသိပေးချင်ပါတယ...
အပိုင်း(၂၄)
Start from the beginning