Drunk in your Benz// Dutch Harry Styles fanfiction

Date

*POV VICTORIA* (goh, wat een verassing).

"Hey" "Hey". Ongemakkelijk dit. Gelukkig red mijn moeder het, tegelijkertijd is het ook cringe. "Victoria? Wie is dat? Is dat die Niall?" Harry kijkt me aan en ik zie een spoortje jaloezie, maar niet op de manier waarop ik gewent ben. Hij ziet er ook gekwetst uit. "Nee mam, dit is Harry. We hebben een date. Niall is mijn beste vriend, niks meer." Harry's groene ogen worden weer normaal. Ma komt naar ons toe gelopen. "Hallo Harry. Ik ben de moeder van Victoria, zoals je misschien wel merkte. Kom je even binnen?" Harry schud zijn hoofd en zegt beleefd: "Sorry mevrouw, ik zou heel graag willen, maar de film begint over 30 minuten en we moeten nog 10 minuten rijden. Misschien dat we achteraf wel hier wat kunnen eten?" Ze stemt in. "Zal ik jullie een lift geven?" "Nee dank u, ik kan rijden." We zeggen haar gedag en lopen naar Harry's auto die verderop staat. 

Dit is de reden waarom ik stilte haat. Het dringt in je oor, ook al is het geen geluid. Het enige geluid wat ik hoor is het tikken van Harry's handen op het stuur. "Oké, om even het ijs te breken, we gaan niet zoenen ofzo." Ik zucht opgelucht. "Zeker niet. Ik heb het net uitgemaakt met mijn vriendje, en ik heb het Niall beloofd." Hij kijkt opzij, naar mij. "Alleen vrienden Harry. Alleen vrienden." Hij knikt en let weer op de weg. "Vic?" "Har" Hij lacht. "Ja hoe moet ik je anders noemen? Jij noemt mij ook Vic." "Noem me maar Hazz ofzo. Dat doen al mijn vrienden." Ik knik. "Oké Hazz. Wat wilde je zeggen?" "Ik trakteer vanavond."

De lichten in de zaal gaan uit en de film begint. Het is een horror film, ik kan daar echt niet tegen. Niet dat ik het niet leuk vind, maar ik schrik gewoon heel snel. Het is  IT: Chapter One. De film begint rustig, maar dan komt al snel de clown in beeld. Ik schrik. Harry merkt het en fluistert: "Het is maar een film, oké?" Ik knik, ook al ziet hij het niet. Even later komt de clown weer in beeld, en weer schrik ik, nu harder dan net. Mijn hand grijpt automatisch iets vast, iets zachts. Het knijpt zachtjes terug.

Langzaam lopen we de zaal uit, nog steeds hand in hand. Zodra we dat door hebben, laten we snel los en kijken beide een andere kant op. Zwijgend lopen we terug naar de auto. We stappen in en rijden zonder iets te zeggen terug naar mijn huis. Op de helft van de terugrit gaat mijn hart opeens eigenwijs doen. Ik til mijn hand op en leg die op die van Harry, die op de schakelaar zit. Ik strengel mijn vingers in die van hem. Hij haalt diep adem en slikt met moeite. Ik glimlach even, maar wel onder mijn sjaal, hopend dat hij het niet ziet. 

Awww sorry ik vind het gewoon heel schattig in mijn hoofd ziet het er zo lief uit :/.