Sanirim artık ona açıklamalıyim. Böyle olmuyor, ondan sürekli kaçmak hem onu hem beni üzüyor. Saçlarım da dökülmeye başladı. Bir yerde görürsen şok olmamasi için artık ona bunu anlatmaliyim. Neredeyse bir buçuk ay oldu. Bu bir buçuk ay hayatımın en zor dönemiydi. Hem Taehyung'la görüşemiyordum hemde kanserdim ve kemoterapi görüyordum. Psikolojime asla iyi gelmiyor bunlar. Sürekli ağlıyorum. Her doktor gördüğümde durumumu soruyorum. Iyilesip iyilesmeyecegimi soruyorum ve bu sözlerin ağzımdan dökülmesi bile cok üzücü. Tek istediğim Taehyung'un benim yüzümden mutsuz olmamasi. Ben zaten üzülüyorum bari o üzülmesin.
