The Hidden Daughter Of Luchavez

CHAPTER 28

"Umalis na kayo dito",saad ko pumalag si erlyn at mas lalong lumakas ang hagulgol na kanina ay hikbi lang saka iiling iling

"A-ayoko!! H-hindi!! A-ate!! A-alam kong selfish ako at n-nasasaktan ka rin! P-pero ate!! Mahal kita!! M-mahal na mahal kita ate!! Wag m-mo kong i-iwan...wag!! A-ayoko eh!!! Ate",pumipiyok na saad nya, sinenyasan ko yung apat na ilabas na sila erlyn at manang,

"Erlyn! Ta-",

"Ayoko!!! Ayoko!! A-ate!! Naman! Eh!! Huhuhuuuuhu!! W-wag ganito oh!! Ate!!",sigaw ni erlyn habang hinihila ni omel at solely, habang si manang ay kusang naglakad papalayo na inaalalayan ni sunny at mercy na tahimik na humihikbi, tumalikod ako saka ko pinakawalan ang kanina pang kumakalabog na sakit sa puso ko, don ay walang ano ano na sunod sunod na tumulo ang luha sa mga mata ko

"D-daisy??",tinig ni manang pero hindi ko ito nilingon
"A-alam kong masyadong masakit ang napagdaanan mo, d-dahil mata mo na ang nagsasabi non....p-pero sana w-wag mong idamay si erlyn sa sakit at galit na yon... k-kase da-daisy ka-kagaya mo nag hahanap sya ng pagmamahal at pag aalaga ng totoo, at Sayo nya nahanap yon, mas pinapaboran ni olivia at general si shannel kesa kay erlyn, k-kaya sana....wag ko syang iwan at....wag kang mag aalala w-walang makakaalam bukod sa aming dalawa ni erlyn na alam na namin kung nasaan at sino ka! Ha! M-masaya ako at nakita ko u-ulit ang paborito at minamahal kong alaga na si daisy",saad nya saka sumara ang pinto, napaupo ako sa mini table at don ay humagulgol ng iyak, dahil sa naalala kong imahe sa lahat lahat ng sakit na napag daanan ko, narinig ko ang sigaw ni erlyn na iyak ng iyak, at pilit na nag mamakaawa kala omel na pabalikin sya sa loob

'a-ate! Mahal na mahal kita! W-wag mo kong i-iiwan...a-ate...w-wag m-mo kong i-ipagtabuyan',

Umalingawngaw ang tinig ni erlyn sa tenga ko, nanginginig ako sa sobrang sakit, na nararamdaman ko, ngayon hindi ko alam kung paanong mag dedesisyon dahil kahit anong desisyon ko parehas kaming nasasaktan ng kapatid ko

'piliin mo na ikaw ang masaktan wag lang ang taong mahahalaga sayo anak dahil dadating ang araw na sila naman ang magpapahilom ng sakit ng nararamdaman mo',

Naalala ko ang sinabi ni mommy sakin non, nung gabing sinusuklayan niya ako at natatakot ako na humarap sa maraming tao, natatakot kase ako na saktan nila ako non kaya tanging hindi ako sumasama kala mommy kapag may gathering o kaya naman pag titipon basta maraming tao natatakot, kaya laging sa kwarto o kaya sa buong mansyon lang ako nakakulong, habang don din nag aaral sa loob ng mansyon, home schooling ako may sarili akong teacher na nag tuturo sakin Monday at friday pero sa bahay lang, at hindi sa skwelahan, kusa akong tumayo at saka ako dali daling bumaba ng hagdan, nakasalubong ko si sunny

"Q-",

"N-nasan na sila erlyn??",tanong ko

"U-umalis na! H-hinatid na ni-",hindi ko na pinatapos ang sasabihin nya ng mabilis kong tinungo paakyat ng kwarto ang susi ng motor ko saka ako bumaba

"Queen? Saan ka pupunta!!?",sigaw ni sunny, lumabas ako at tumungo sa garahe at agad na Pinaandar ang motor ko, at pinaharurut iyon palabas ng gate, kasalubong ko si solely na nagulat pa bago mabilis na binuksan ang gate saka ako humarurot ng at tinahak ang daan,mabuti at walang traffic kaya naman ng makalapit lapit sa madilim na parte ay namataan ko ang ilaw ng sasakyan ni omel, kaya mas binilisan ko pa ang pag papaharurut saka ko hinarangan ang kotse na umaandar dahilan para mabilis na mag preno ang kotse, mula sa loob nakita ko ang gulat na gulat at hingal na hingal habang nanlalaki ang mata ni mercy at omel na nasa unahan ng sasakyan habang nakatingin sakin, wala akong suot na helmet at mabuti at hindi ako hinabol ng mga naka duty ngayong oras na pulis, napatingin ako sa likod ni mercy at nakita ron ang titig na muka habang mugto at humihikbing si erlyn, bumaba si omel ng naka recover

"Queen!! Ano ba naman yan!? Balak mo ba kaming patayin!!?",asik nya

"Muntikan na yon! Ah!",sigaw ni mercy tumingin ako sa harap ng kotse,at ilang dangkal na nga lang ang layo ay didikit na sakin, bumaba ako sa motor at tumingin kay erlyn na dahan dahang bumaba

"kung ito ang gusto ng diyos, ang mapalapit ka sakin, hahayaan ko, proprotektahan kita kahit kapalit non ay buhay ko....dahil....kapatid kita",saad ko habang nakatingin sa kanya mabilis na namuo ang luha nya saka patakbong yumakap sakin, kaya niyakap ko ito pabalik humagulgol ito sa balikat ko habang mahigpit ang yakap sakin, hinamas himas ko ang buhok nito sa ulo habang pinipigilan ang sariling emosyon,

"Huhuhuhuhuhhu!! A-ate!! B-bati ba tayo??",parang batang ani nya tiningala ko sya sakin saka ngumiti

"Yeah! I-i can't t-take it anymore!",saad ko at hinalikan sya sa noo, niyakap nya ako at umiyak na naman

"S-sorry k-kung mahina a-",

"Sshhhhg!! You're not....forget that...i-i didn't mean to say those hurtful words to you erlyn...i was shock back then! Im sorry", paumanhin ko, tumingala sya saka, ngumuso

"H-hindi mo na ako i-iiwan??",umiling ako
"H-hindi mo na a-ako pagtatabuyan??",umiling ako
"H-hindi mo na ako babaliwalain??",umiling ako
"Sasagutin mo na ang t-tawag ko??", tumango ako
"Yung text ko rereplyan mo ba??",tumango ako,
"P-papatulugin mo ba ako sa bahay mo??", tumango ako
"Papakainin mo ba ako sa bahay mo?? Nagugutom na ako! Ate!",natigilan ako sa biglang ungot nito, nakahawak sa tiyan,habang mugto ang matang nakanguso,

"Gutom ka na naman??",ngiwing tanong ko

"Anong na naman?? Hindi pa ako kumakain!!",asik nya

"Hindi pa kumakain si erlyn daisy", Tinig ni manang, na natigilan
"Pa-pasensya anong bang pwed-",

"It's okay, you can call me kung anong gusto nyo, w-wag nyo lang ipapaalam ang nalaman ninyo... understood??",ngumiti ito saka tumungo sakin at sumenyas na payakap ngumiti ako dahil sya ang nag alaga sakin non simula ng maliit, kaya pumayag ako na yumakap ito sakin, naging emosyonal ito

"H-hindi ko akalain n-na m-mayayakap uli kita iha! Daisy!", saad ni manang

"Me too i didn't expect this to happen",

Dont forget to vote and comments!!