Fin Way - Stony & Spideypool

3.Bölüm

Her düştüğümüzde yolun sonu olduğunu düşünürüz. Her dibe batışta elimizi kurtulmak için daha çok uzatırız ama bu kahramanlar için farklıdır.

Onlar bir kez battığında, evet, daha güçlü şekilde doğuyorlar. Ama her batış her zaman ölümü çağırır.

Bomba patlamadan sadece bir saniye önce Peter ağını atıp bombayı yakalamış ve onu hızla camdan dışarı gönderdiğinde hava da patlayan bomba ile minik bir sallantı oluşmuştu.

Avengers hızla dağılmış ve etrafı kontrol etmeye başladığında bir güvenlik bariyeri oluşturdu Tony.

"Herkes sakin olsun! Bir sorun yok!"

Natasha ve Steve insanları sakinleştirmeye çalışmış, basın ise fotoğraf derdinde olarak gördükleri her şeyin fotoğrafını çekiyorlardı.

Peter kontrolü bitirdikten sonra hala aynı yerde olan Deadpool'un yanına indi.

Deadpool elindeki kurabiyeyi ağzına atmıştı. Maskesi burnuna kadar çekiliydi ve kemikli çenesi, dolgun dudakları ve pürüzsüz yüzü ile Peter onun yakışıklı olabileceğini düşündü.

"Dudaklarımda bir şey mi var?" demişti Deadpool muzip bir ses tonuyla.

Peter yumruğu yüzüne geçirmemek için bir saniye nefesini tuttu.

"Evet, çikolata bulaşmış." dedi aynı ses tonu ile.

Deadpool oturduğu yerden kalkıp Peter ile karşı karşıya kaldığında aralarında birkaç santimlik boy farkı vardı.

"Temizlemek ister misin?"

"Elbette." demiş Peter ve dudaklarını karşısındakini kahramana yaklaştırmadan önce hızla bir ağ atmış ve Deadpool'u kalktığı sandalyeye geri oturtmuştu.

"Sen-"

Peter bu seferki ağını da hızla maskenin açık yerine attığında Deadpool susmuş ve birkaç saniye çırpınmıştı.

"Bak fazlalıkları temizledik şimdi."

Peter Avengers'ın kuleden ayrılmak üzere olduğunu gördüğünde Deadpool'un daha önce yarım bıraktığı çilekli kurabiyeyi zevkle ağzına atıp, ağını hızla duvara yapıştırdı ve kendini çekti.

-

"Sonra ağımı attım ve kuleye döndüm. Şimdi de yatıyorum öyle."

"İyi vakit geçirmene sevindim Pete." demişti Johnny.

Peter eve geldiğinde haberlerde Johnny'nin yaraladığını görmüştü. Bir kaçakçı ona saldırmış ve Johnny bir hata sonucu karnını fena halde yarmıştı.

Peter da dayanamayıp Johnny' i aramıştı. Şimdi ise 1 saattir telefonda konuşuyorlardı.

Konu bittiğinde Peter yutkundu. Yattığı yataktan kalktı ve gözlerini kapattı.

"Özür dilerim Johnny. Sana vurmamam gerekiyordu. Bok gibi bir arkadaş olduğumu biliyorum ama seni de kaybedemem."

"Sorun değil unuttum bile. Hem acıtmadı." demiş ve kahkaha atmıştı Johnny.

"Bay Stark sizi çağırıyor Bay Parker. Bugün, siz ve bayan Romanoff dışında kimse kulede olmayacak, bilginiz olsun. Acilen bir göreve gitmeleri gerekti. "

" Tamam J. Geliyorum. Kapatmam lazım Johnny. Yaranla ilgili sıkıntı olursa kuleye gel."

"Tamamdır dostum hoşçakal."

Peter telefonu kapatıp yatağa attı. Ardından dolaptan rastgele bir tişört alıp üzerini değiştirdi. Ayna karşısında saçlarına şekil verdikten sonra odadan çıkıp ortak salona yöneldi.