Love yourself the way you are.

Hoofdstuk 17

~Thomas~
Ik pak mijn telefoon en probeer Rutger te bellen. Het gaat onmiddellijk over naar zijn voicemail. Dat betekent dat zijn telefoon uit staat. Ik probeer mezelf te kalmeren. Oké even na denken waar zou Rutger zijn. Ik denk dat hij alleen wilt zijn, dus hij is ergens waar niemand anders is. Ons geheime strandje natuurlijk. Ik zeg Paco gedag en stap onmiddellijk in mijn auto en rij naar ons geheime strandje. Ik parkeer mijn auto en loop naar het strandje. En ja hoor daar zit Rutger op een deken. Ik loop voorzichtig naar hem toe. Rutger kijkt om van zodra hij me ziet wil hij opstaan en weg lopen. Ik pak zijn pols beet. Rut wacht. Iedereen is bezorgd om je. Hij kijkt me aan en ik zie dat er een traan uit zijn oog ontsnapt. Besef je wel hoe bezorgt ik was. "Sorry lief" zegt Rutger met tranen in zijn ogen. Ik trek hem in een knuffel. Zo staan we een tijdje. "Sorry lief sorry dat ik zo tegen je deed." Zegt Rutger. Ik maak me los uit de knuffel. Waarom ben je weg gegaan? "Ik ben het gewoon zat ik wil terug mezelf zijn." Zegt hij nog steeds met tranen. Lieverd kom terug naar huis daar kunnen we verder praten. Hij knikt en ik pak het deken mee. Hij gaat naast me in de auto zitten, en we rijden naar huis.