⚠️⚠️⚠️Warning ⚠️ ⚠️⚠️
SMUT
+18
Threesome
კეიტი (კატერინა) სლიზერინელი გოგოა, რომელიც თითქმის ყველას სძულს ჰოგვორდსში. მშობლები არასდროს უნახავს, მაგლების სამყაროში, ბავშვთა სახლში გაიზარდა.
სკოლის ახალი წელი დაიწყება და ორი ახალი მოსწავლე გადმოვა გ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"მოვედით"
"სად ვართ?" ვიკითხე
"შევიდეთ და ნახავ" შიგნით შევედით და უცებ ნაცნობი სახე დავინახე
"პროფესორო ლუპინ?"
"კეიტ? აქ რას აკეთებ?"
"მე... ამმ..."
"რა ხდება და თქვენ ვინ ხართ?!" უცებ კაცი გამოვიდა და მე-მე ვიგრძენი, მისი ენერვია ვიგრძენი. ის მამაჩემია.
"მე კეიტ ლინქოლნი ვარ"
"სირიუს ბლექი, რით შემიძლია დაგეხმაროთ?"
"მე..." ცრემლი ჩამომივარდა "თქვენ ოჯახი გყავთ?"
"რა? ეს რაში გაინტერესებს?"
"შვილი გყავთ?"
"ასეთი ერთი კითხვაც და ამ სახლიდან გაგაგდებთ"
"გთხოვთ უბრალოდ მიპას-"
"გადით!"
"კი გყავთ, მართალი ვირ? თქვენ ქალიშვილი გყავთ" დავინახე როგორ აევსო თვალები ცრემლით
"მყავდა, ის მკვდარია, ჩემს ცოლთან ერთად"
"2001 წლის 27 მაისი"
"ს-საიდან... საიდან იცი? ვინ ხარ?!"
"ესაა დღე როცა დედაჩემი გარდაიცვალა, ქვინსი 59 ბინა"
"ეს შეუძლებელია"
"მამა?"
"ოჰ ღმერთო" სასწრაფოდ მოვიდა და გულში ჩამიკრა "მეგონა მოკვდი"
"მე კი მეგონა რომ შენ მოკვდი"
"არც კი მჯერა, ცოცხალი ხარ!"
"ცოცხალი ვარ" პატარათი გამეცინა
"ახლა გჯერა ჩემი?" ტომმა მკითხა
"რიდლი?!" მამაჩემმა ჯოხი ამოიღო და დაუმიზნა
"არა არა! ყველაფერი კარგადაა, ის დამეხმარა შენს პოვნაში. მან გიპოვა, არაფერს დაგიშავებს"
"რიდლებს არ ვენდობი"
"მე მენდობი?" ვკითხე და ჯოხი დასწია
"...კარგი"
-დროშინახტომი. 1 საათისშემდეგ-
"მგონი ახლა ჩვენი წასვლის დროა" ტომმა მითხრა
"ხო... სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა...მამა"
"გამიხარდა შენი ისევ ნახვა პრინცესა. მალე შევხვდებით"
"რა?"
"ახალ წელს მოსვლის გარეშე აპირებდი გამოხრომას?!" გამეცინა
"აუცილებლად მოვალ" თავზე მაკოცა და ჩამეხუტა
"რიდლებს არ ენდო" ჩამჩურჩულა და ტომთან მივედი, შემდეგ კი გადავტელეპორტირდით
"სად ვართ?"
"ჩემს სახლში"
"ვოლდემორის სახლში?!"
"რომელიც მკვდარია, დამშვიდდი, არც ბელატრიქსი არაა"
"კარგი..." სიარული დაიწყო და უკან გავყევი, შემდეგ კი მის ოთახში შევიდა და ჰალსტუხი გაიხსნა, შემდეგ კი პერანგის გახსნა დაიწყო, მისი პრესი გამოჩნდა და თავს ვერ ვეხმარებოდი, მის სხეულს ვაშტერდებოდი, მას კი ჩაეცინა და გამოვფხიზლდი
"მიშტერება უზრდელობაა"
"არ გაშტერდებოდი"
"ოჰ მართლა?" ახლო ახლო მოვიდა, მე კი საწოლზე ვიჯექი, შემდეგ წინ დამიდგა, ჩემს ფეხებშორის, მე კი ზეგით ავცქეროდი, ძალიან ახლოს იყო. დაბლა ჩამოიწია, რამდენიმე წამი თვალე მიყურებდა შემდეგ კი მაკოცა
