Mahal ko ang Daddy ng Bestfriend ko

THE FAMOUS DESIGNER

Unice POV

Nandito ako ngayon sa airport dahil uuwi kami ng Pinas. May isang project kasi kaming gagawin sa Pinas. Sa totoo lang hindi ako excited sa pag uwi ko, una sa lahat wala naman akong babalikan doon. Only my kids want to go home dahil gusto nilang makita ang home country ko.

Ilang minuto nalang ay lalapag na kami sa NAIA airport, kasama namin si Kuya Lex.

"so kailan ang balik natin kuya?" tanong ko sa kanya, tumingin siya sa akin at tumaas ang kilay nito.

"Jusko Hindi panga Tayo nakaka baba ng eroplano babalik kana?" Sabi nito sa akin. I sigh deed and then close my eyes baka kung saan pa mapunta ang usapan eh.

Pagkatapos ng ilang minuto nakarating na kami ng Pinas. Bumaba na kami ng eroplano and then memories came to my mind.

Lahat ng memories dito sa Pinas bumalik sa aking alaala.

"Ang memories andyan pa pero Yung tao Wala na" mahinang sabi ko sa Sarili.

Sumakay kami ng kotse, at nag tungo sa lumang Bahay namin dito sa Manila.

"Mom is this your house?" Tanong ni Ferdi habang nililobot ang tingin nito.

I nodded and said "yes anak this is Mom's house".

Unakyat siya sa kwarto Kasama ng Kapatid Niya. Naiwan ako at si Kuya sa Sala. Agad akong napaluha sa mga alaalang binalikan ng utak ko.

"Oh bakit napaluha ka diyan?" Tanong ni Kuya sa akin.

"Hahaha Wala Kuya, Memories lang"sabi ko sabay punas ng luha ko.

"Naalala mo siya no?" Tanong ng Kuya ko. Tumango nalang ako bilang tugon.

He hugged me and comfort me.

"Tara na mag pahinga kana maaga kapa bukas" sabi Niya sabay alis sa tabi ko.

*Oo nga dapat mag pahinga na ako, maaga pa ako bukas eh* sabi ko sa Sarili ko Saka tumayo at tumungo sa kwarto. Si Kuya Lex na Ang bahala sa mga Bata. Nakahiga ako at Hindi ko namamalayang nakatulog na pala ako.

Bongbong's POV

It's been 6 years, iniwan Niya ako. Without knowing na Hindi ko siya pinapansin dahil nag hihintay ako ng tsempo para mag propose sa kanya. If she wait for me to propose to her but she is unwilling to wait.

Nandito ako ngayon sa Senado Kasama ang mga kaalyado ko at pinag uusapan ang budget ng Ilocos para sa taong ito.

I've changed so much, not just in my attitude but also my whole life. Madali na akong Magalit o ma inip, palagi ko na ring pinapagalitan ang akin mga tauhan pag may nagawa Silang kasalanan and most of all I hate  waiting for someone unimportant.

"Pre okay kalang? Your spacing out" sabi ni Senator Bong R. sa akin

"Okay lang ako Pre, stress lang siguro" sagot ko sa kanya.

"So much have changed Pare di ba, You have changed so much" sabi Niya sa akin.

I look at the papers in front of me and sighed.

"Yeah I've changed so much" sabi ko sabay Tayo at inabot ang remote ng TV.

Pass time kasi namin sa Senado ang panoorin ang nangyayari sa boung bansa.

Paupo na Sana Ako nga makarinig ako ng Balita tungkol sa isang designer.

"The Famous Designer have arrived in the Philippines" the reporter said. Hindi ako nag aksaya ng oras para tingnan pa kung Sino iyon.

"Pre is that Unice?" Tanong ni Sen. Joel V. sa akin. Agad akong napalingon.

And yeah he's right, the girl I've been longing for almost 6 years have come back.

"She is back" I said to myself and smile while looking at her at the TV.

....TO BE CONTINUED.....

Author's Note: okay guys sorry late update Naman tayo hahahaha kasi Wala talaga akong time mag open ng Wattpad ko.... Sorry talaga