my roommate

shit

Hoofdstuk 23, shit

Ik werd wakker in een leeg bed. Fronzend ging ik opstaan. Waar kan die gast zijn ?

Ik ging naar beneden, daar was hij ook niet. Op de koelkast was er een briefje geplakt.

" ik ben even Jason helpen, Joy komt hier vanmiddag langs zodat je niet alleen bent ;)"

Ik keek op de klok, het is al 12 uur. Gauw ging ik Joy bellen.

Ring

Ring

Ring

Ri-

"Met Joy."

"Hey, met Alex, hoelaat kom je ongeveer hier heen ?"

"Uhm, ik kom over een uurtje, oke ? Dan kan je nog even douche en aankleden."

Ik knikte maar had snel door dat ze dat niet kan zien. "Isgoed."

Na een paar minuten waren Joy en ik aan het praten. Het ging nergens over.

"Dus toen zei Jason, van ik vind deze kleur mooier, maar ik hou niet oranje, dus toen begonnen we een ruzie over waarom we geen oranje moeste. Natuurlijk ging Jason schreeuwen dus werden we uit karwei geschopt." Lachte Joy.

"Wauw, dat je dat zelfs daar voor elkaar krijgt." Lachte ik. "Maar ben je al klaar om samen met hem te wonen?"

Joy vertelde net dat Jason een huis had gekocht voor hun twee. Ik ben blij voor hun. Ze zijn zo schattig.

"Soms, ik wil heel graag met hem samen wonen, het is alleen, ik ben bang dat we te snel gaan dan."

Ik keek haar met een schuin hoofd aan. "Wat?"

"Ik wil niet dat we gelijk meer doen dan we nu doen. Ik ben bang dat Jason dat zo niet ziet." Zei ze verlegen.

"Aahh, nu snap ik het. Maar je hoeft er niet bang voor te zijn. Alles komt goed, zeg gewoon dat je er nog niet klaar voor bent. Hij wacht tot je er klaar voor bent."

Ze knikte. "En jij? Hebben jij en Duke al iets gedaan." Grijnzde ze.

"Weet je voor een maagd ben je best nieuwschierig in andere verhalen."

Ze rolde haar ogen. "Dus toch."

Ik knikte.

"Wel veilig toch?" Grapte ze.

Maar het was geen grapje voor mij. Ik werd helemaal wit. Zo wit dat Joy stopte met lachen.

"Wat is er?"

"Ik...het....ik moest vorige week ongesteld worden maar ben niet geworden. En het is al een maand geleden. Denk je dat dat er mee te maken heeft?" Vroeg ik bang.

Joy haalde haar schouders op. "Mijn moeders oude vriendin werkt in het ziekenhuis bij de babys ik kan wel een afspraak maken? Ik ben vergeten hoe dat heet"

Ik knikte. "Graag. Oh en zeg niks tegen Jason zeggen en al helemaal niet tegen Duke."

"Wat al helemaal niet tegen mij?" Hoorde Joy en ik achter ons. We draaide ons met een ruk om.

"Hey Duke, zijn jullie nu al klaar?" Vroeg Joy.

Hij knikte. "Morgen komt de bank dus dan moet ik weer helpen."

Ze knikte. "Nou dan ga ik maar naar Jason. Ik spreek je morgen." Zei ze direct tegen mij.

Ik knikte. Toen ze weg was kwam Duke naar me toe. En omdat ik op de bank zat bukte hij naar beneden en zette ze arme naast mijn heupen.

"Wat mag ik niet weten?"

"Niks." Zei ik veel te snel.

"Uhg." Hij legde zijn hoofd in mijn nek. "Als ik iets verkeerd heb gedaan moet je het zeggen."

Ik moest lachen. "Je hebt niks verkeerd gedaan, geloof me maar."

Hij knikte z'n hoofd. "Je gaat nogsteeds niet zeggen hea?"

Ik schudde mijn hoofd. "Nope."

"Hmm, weetje waar ik nu aan toe ben?"

"Nou?"

"In een warm bad." Oh dat klinkt inderdaad niet verkeerd. "Met jou."

Ik keek hem aan. "Jij hebt een grote fantasie."

"En ik blijf die houden tot ik je weer zie. Ooooh dat rijmt."

Ik moest lachen. "Maar ga maar alleen in bad. Ik maak wel eten."

Ik stond op en ging naar de keuken. In de keuken voelde ik twee armen om me heen. "Waarom zet je je af van me? Ik hou van je, wat er ook gebeurd."

Misschien niet als ik zwanger ben...

"Wat er ook gebeurd?"

"Natuurlijk, hoezo vraag je dat?"

"Nou stel." Ik draaide om in zijn armen zodat ik hem kon aankijken. "Ik keek net 'teen mom' dus stel ik ben zwanger, zou je blijven?"

"Natuurlijk. Ik maakte je zwanger, dus moet ook wel hier blijven om het goed te maken toch?"

Ik knikte. Duke gaf een kus op mijn voorhoofd. "Niet bang zijn, ik blijf altijd bij je."

***

Sorry sorry sorry, ik heb serieus gewoon geeeeeeen ideeën. Ik voel me zo slecht. En dit hoofdstuk is ook bagger...

Er komt een goed hoofdstuk aan geloof me maaar.

Het spijt me zo erg....

:(. Ik heb het gevoel dat ik jullie me nu niet meer mogen, en het geen leuk boek meer vinden... :(