Denizcik | Gay

23

"Akılı duruyorum kimseye karışmıyorum baba"

Bu sessiz sakin olma işinden sıkıldım. Abime söz vermemiş olsaydım şu an burda bile durmazdım.

"Hadi sofraya geçelim"

Abimin konuşmasıyla sofraya geçtik. Yemek fazla sessiz geçmişti.

Yemekten sonra salonda oturmuş abim ve babamın iş muhabbetini dinliyorduk.

Ayağa kalktım.

"Ben artık uyumaya gidiyim malum yarın okul var. Size iyi oturmalar"

Konuştuktan sonra salondan çıktım. Tam üst kata çıkmak için merdivenlere yöneliyordum ki abim bana seslendi.

"Efendim abi"

Yanıma geldi ve elini omzuma koydu.

"İyi misin abicim?"

Başımı salladım.

"İyiyim abi"

"Gerçekten iyi misin?"

Gülümsedim

"İyiyim sadece bugün biraz yorgunum dinlensem geçer."

Konuşmamdan sonra ona gülümsedim ve odama çıktım. Aşağıda onlarla oturup yalandan gülümsemektense uyurdum. Ya da film falan izlerim daha faydalı.

Kapımı açtıktan sonra içeriye girdim. Tam yatağa doğru gidiyordum ki biri birden ağzımı kapadı.

Çırpınmaya çakıştım.

"Sakin ol benim Barın"

Duyduğum sesle çırpınmam durdu. Ellerini ağzımdan çekmesiyle ona döndüm. Sinirle omzuna vurdum.

"Ödümü kopardın ayıcık"

Eli ensesine gitti ve orayı ovdu

"Özür dilerim korkutmak istememiştim. Ban seni aradım ama açmayınca endişelendim. Eve direkt gelmek istedim ama babanlar geldiği için gelemedim. Ben de böyle bir şey yaptım"

Dedikleriyle gözlerim yavaş yavaş doldu.

Kaşları çatıldı

"Ne oldu"

Sorusuyla ona sarıldım. Kokusunu içime çekmemle omzuna mümkünmüş gibi daha çok kafamı gömdüm.

Sanırım huzur bu.

"Deniz ne oldu"

Ondan ayrıldım gülümseyerek ona baktım.

Eli yanaklarıma gitti ve göz yaşlarımı sildi.

"Yavrum niye ağlıyorsun şimdi"

Omuz silktim.

"Hiç"

"Ne demek hiç"

"Hiç işte Barın"

Kaşları çatıldı.

"Bir şey anladıysam"

İsyankâr sesiyle güldüm.

"Boşver anlama zaten."

Elim beline gitti ve kafamı da kalbinin üzerine koydum. Duyduğum hızlı kalp atışlarıyla yüzümde bir gülümseme oluştu.

Bu kalp benim için bu kadar hızlı atıyordu.

"Beni böyle göğsünde uyutsana"

"Ne"

Bu çocuk niye her dediğimi tekrar ettiriyor bana.

"Senin kalp atışlarını duyarak uyumak istiyorum"

Kafamı kaldırdım ve ona baktım. Ellerim hala belindeydi.

Kaşları çatık bir şekilde alnıma bir öpücük kondurdu.

"Ateşin de yok"

Sırtına bir tane geçirdim.

"Ayıcığa bak sen! Ben burada gel berber uyuyalım diyorum o neler diyor. Sanırım seni affetmemi istemiyorsun "

Gülümsedi

"Her şeyden çok istiyorum güzelim. Sadece şaşırdım.... hadi üstünü değiştir de gel koynumda seni yatırayım"

Dedikleriyle gülümsedim. Hızla giyinme odasına gittim ve eşofmanlarımı giydim.

Geldiğimde çalışma masamı inceleyen Barını gördüm. Beni görmesiyle beni baştan aşağıya süzdü. Sonra yavaşça yanıma geldi.

"Bir insanın ev hali bile bu kadar güzel olur mu?"

Dedikleriyle gülümsedim. Elimi tuttu ve yatağa doğru gitti. Önce o sonra ben yatağa girdim.

Başımı omzuna koymamla eli saçıma gitti.

"Ne oldu bilmiyorum ama kendini ne zaman hazır hissedersen anlatırsın. Ama ne olursa olsun hiçbir şey senin iki göz yaşına değmez bunu da unutma."

Dedikleriyle ona daha çok sokuldum.

"Böyle konuşmaya devam edersen sana âşık olmam an meselesi"

Dediklerimle kahkaha attı.

"Bence âşık oldun bile"

"Rüyanda"