♥Marry Me♥ [ViceRylle]

Part Ten

☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉-☉

Umaga. Nagising ako bigla dahil sa tunog ng phone ko. Nasa sala lang ako kasama si Vice, nakatulog ako sa lap niya habang siya naman ay nakasandal lang sa upuan.. Kinuha ko phone ko,

☾

☾

18 Messages. 26 Misscalls. Sino to?

Bigla nalang bumilis ang tibok ng puso ko..

Untie??

'Please call me now. Your mother is in the hospital.'

what? Mom?

Napatayo ako bigla. Nanginginig, natatakot, umiiyak. Kinakabahan ako! Tinawagan ko si Auntie...

☾

☾

☾

Vice: What's going on?

Alalang-alalang tanong sakin ni Vice. Humahagulhol akung umiyak. Nanginginig. Niyakap niya ako. Mahigpit na mahigpit.

Vice: Ano bang nangyari sayo?

Sumigaw na si Vice. Umiiyak na rin.

Karylle: Mom... is in... the hospital... critical..

Umiikbi kung sabi. Takot na takot ako. Di ko alam ang gagawin.

Vice: I will be here. Di kita iiwan.

Umiyak akong yumakap kay Vice..

☾

☾

☾

Nasa hospital na kami at nandun na rin ang iba kung kamag anak. Agad namang lumapit si Auntie ng makita niya ako,

Karylle: What happened?

Auntie: Bumalik iyong sakit niyang cancer and this time nasa stage 2...

Karylle: No..

Napakapit ako kay Vice na agad namang umalalay sakin.

Auntie: Kaye you need to be strong...

Karylle: Akala ko ba magaling na siya... Yun ang sabi ng doctor... Mom!

Vice: Kaye..

Karylle: Di pwede to.. Di pwedeng mangyari to..

Vice: Sshhh she'll be fine babe. Gagaling siya..

☾

☾

Ilang oras ang lumipas. Nasa labas lang kami ng ICU at naghihintay sa abiso ng doktor. Bawat minutong lumipas ay parang isang taong pangungulila at pag alala ko sa aking ina. Mahigpit lang akong nakahawak sa braso ni Vice. Sa mga panahong to, sa kanya lang talaga ako kumukuha ng lakas.

Vice: Please stop crying..

Karylle: Natatakot ako... Pano kung may mangyaring masama kay mommy...

Vice: Walang mangyayaring masama. Maniwala ka lang sa kanya..

taimtim akong nagdasal. Di pa ako handa, hindi ngayon. Save my mother Lord please. I beg you...

sa wakas lumabas na rin ang doktor. Si Auntie na ang humarap, nanghihina ako at natatakot sa pwedeng sabihin ng doktor.

 ☾

☾

☾

Chemotheraphy. Para daw gumaling si mommy kailangan niyang mag undergo nito. Chances of survival, 60%

Karylle: I don't know how did it happen? Ang saya saya pa namin kahapon, she's too excited to go in Auntie's house. At ngayon eto.., fighting for her life...

Vice: Magpakatatag ka Karylle. Ngayon ka kailangan ng ina mo...

Karylle: Di ko alam kung paano ko to makakayanan.. Subrang takot na takot ako..

Vice: Nandito lang ako.. Kailanman di kita iiwan..

Pumasok ako sa kuwarto ni mommy.. She's still sleeping, siguro dahil sa mga gamot na nainom niya. Si Vice naman ay bumili ng makakain. Minamasdan ko siya, hinahawakan ang kamay..

Karylle: Be strong Mom. I need you.

Zsa zsa: Hmmm.. Kaye?

Karylle: Oh I'm sorry. Nagising ko po kayo.

Agad kung pinahiran ang mga luha ko.

Zsa zsa: Oh bakit ka ba umiiyak? I am fine.

Pilit na sigla sa mukha ni Zsa zsa. Si Karylle naman ay pilit ding pinipigilan ang pagtulo ng luha.

Karylle: Ahmm, Nagugutom ka na po ba? Ano bang gusto mong kainin?

Zsa zsa: Gusto ko ng umuwi. Magaling na ako.

Karylle: Pero... Di pa po pwede...

Zsa zsa: Bakit? Sabihin mo sa doktor na maayos na ako. Nahilo lang ako kanina. Halika na, uwi na tayo.

aakmang tatayo na agad namang pinigilan ni Karylle...

Karylle: Mom... You need to rest.. Kailangan niyo pong magpagaling..

Zsa zsa: Magaling na nga ako. Alam mo its just a waste of time. May gagawin pa ako. May taping pa ako.

Karylle: Mom please...

Niyakap ko siya.. Maya maya pa ay pumasok na rin si Auntie kaya pansamantala muna akong lumabas at dun naabutan ko si Christian.. Alalang alala..

Christian: I'm sorry ngayon ko lang nalaman. How's tita?

Karylle: She have cancer.. Stage two..

Christian: I'm sorry...

Karylle: I don't know what to do. Naaawa ako sa kanya.. Kung pwede nga ako nalang.. Ako na lang.. :'(

dumating si Vice na may dalang pagkain. Nadatnan niyang magkayakap si Christian at Karylle.

Vice: Nandito ka pala.. (kay Christian)

Christian: Gusto ko lang dumamay..

Vice: Buhay pa si tita kaya di namin kailangan ang pakikiramay mo.

Karylle: Vice!

Christian: Pupuntahan ko lang si tita.. Excuse me..

pagka alis ni Christian,

Karylle: Alam kung ayaw mo kay Christian, Vice pero sana respetuhin mo naman ang mommy ko!

Vice: I'm sorry. Di ko sinadya.

Karylle: (sigh) Pasensiya na rin kung napag taasan kita ng boses..

Vice: Okay lang. Halika kumain muna tayo.

Karylle: Mauna kana, wala pa akong gana eh.

Vice: Kanina ka pang walang kain. Ne tubig wala, tanghali na kaya kakain tayo...

Wala rin akong nagawa kundi ang sumunod sa kanya..