Heaven in Your Arms

Part 2- Bölüm 1

Gerçekten de çocuk yemekhanede değildi. Hiçbir yerde yoktu. Bu sabah gelmiş olmalıydı, henüz bir odası olmadığını sanıyorlardı. Yemeklerini alıp dışarı çıktılar. Sonra gördüler onu, kocaman kulaklıklar takmış sessiz bir köşede oturuyordu.

"Gidelim mi yanına?" dedi Bokuto.

"Bence rahatsız edilmek istemiyor" dedi Keiji. Üzülmüştü haline.

"Tamam" dedi Bokuto. Sonra sevgilisine baktı "Kızdın bana değil mi?"

"Tatlım kızmadım da" sesi yine de biraz sitemliydi. "Yazık yani şimdi bizimle yemek yiyor olabilirdi."

"Tamam bir daha iyi davranacağım."

"Tamam, ben ona bir şeyler alırım yemekhaneden" dedi Keiji. Yemeklerini yedikten sonra sınıfa çıkmadan aşçının yanına gidip durumu anlattı. Aşçı hemen bir sandviç hazırladı, bir de meyve verdi ona kese kağıdına koyarak.

"Çok teşekkür ederim" dedi Keiji. Koşarak sınıfa çıktı. Sırası boştu hala, defterinin üzerine bıraktı paketi.

Çocuk geldiğinde hemen arkasından öğretmen de girdi. Belli ki sınıfa girmek için son ana kadar beklemişti. Masadaki paketi görünce şaşırdı. Keiji arkasından seslendi "Ben bıraktım, arada ye olur mu, yemekhaneden getirdim." gülümsedi ona.

"Teşekkür ederim." mırıldandı hafifçe.

"Önemli değil." gülümsedi ona. Sonra Bokuto'ya baktı. Neyse ki sevgilisi normal görünüyordu.

Yeni gelen çocuk arada Keiji'nin getirdiği sandvici yiyordu. Keiji sevindi, en azından bir şey yiyordu. Baktığını fark etmiş olmalıydı başını kaldırdı "Tekrar teşekkür ederim" dedi.

"Hiç önemi yok, bu arada ben Keiji. Bu da oda arkadaşım Bokuto"

"Kei Tsukishima"

"Memnun oldum" dediler bir ağızdan.

"Kei bize yemeklerde falan katılabilirsin, çok seviniriz yani." dedi Bokuto da. Bu Keiji'yi gülümsetmeye yetmişti. Çocuk belli belirsiz başını salladı, önüne dönüp dikkatini yemeğine verdi.

Akşam odalarında oturuyorlardı. Keiji Bokuto'nun bacakları arasına oturmuştu. Başını boynuna yaslamış beraber film izliyorlardı. Bokuto filmi durdurdu.

"Keij?"

"Hmm?"

"İyi midir sence?"

"Kim?"

"O çocuk işte, Tsukki"

"Kei mi? Odasına yerleşiyordur tatlım."

"Baksak mı?"

"Hangi odada olduğunu biliyor musun?"

"Yoo ama sorabiliriz sonuçta müdür hoca bize ilgilenin demişti bence sorabiliriz"

"Bo kıskanmalı mıyım?" dedi Keiji kıkırdayarak.

"Hayır bebeğim, sadece dediğin gibi. Pek iyi görünmüyordu, aklıma takıldı."

"Gel soralım tatlım." dedi Keiji kalkıp. Nöbetçi hocanın kapısı açık odasına girdiler.

"Hocam rahatsız ediyoruz kusura bakmayın."

"Rica ederim. Bir sorun mu var çocuklar?"

"Hocam şey bugün bizim sınıfa gelen biri vardı. Amerika'dan gelmiş, dilimizi pek bilmiyor. Müdür bizden ilgilenmemizi istemişti. Bakmak istedik, hangi odada?"