Twisted Fate Book 1 ♡Completed♡

Kabanata 60

"Okay Andy! I accept you as my friend again, pero please promise me na huli na ito. Ayoko na kasi talaga ng magkaroon tayo ng ilangan between us. So please can we just forget about this? Please?" I sincerely asked him, kaibigan sya ni Cid, kaya kahit na hindi kami maging magkaibigan, siguradong magkikita at magkikita kami at ayokong magkaroon ng ilangan between us kasi siguradong mapapansin yun ng boyfriend. Pagnagkaganoon anong sasabihin ko kay Cid! Malaking gulo ito!

"Okay, Jamie! I accept it na hindi tayo pwede, I don't want to lose you even just a friend! Im really sorry, Jamie!" Medyo umaliwalas na yung mukha nya. Medyo pilit pero mas ok na kesa kanina.

"Salamat naman kung ganoon! Grabe ka Andy ahh! Masyado mo akong tinataranta sa mga tanong mo! So, friends?" Nilahad ko yung kamay ko kay Andy.

"Friends!" Sagot naman ni Andy sabay hawak rin sa kamay ko.

Nakarating na kami sa labas ng villa namin ni
Cid ng biglang magsalita si Andy.

"Uhh Jamie! Pwede humingi ng favor sayo! Promise isa lang ito!" Medyo nagtaka naman ako pero wala naman siguro masama.

"Okay? Ano ba yun?"

"Uhm, can you close your eyes?" Biglang sabi ni Andy!

"Bakit? Anong meron?" I confusedly asked him.

"Please?" Ano ba yan may paganito pang effect pero dahil ayoko narin pahabain ba.

Ginawa ko nalang!

"Okay!" Sagot ko then I closed my eyes.

Tumagal siguro yung 1 minuto pero hindi parin nagsasalita si Andy.

"Andy ano na?"

"Andy?"

"Andy!"

"Andy?"

Ay naku wala na ata si Andy! Naagtripan ata ako ng loko!

Aakma na sana akong didilat ng magulat nalang ako nung bigla kong may maramdamang dumampi sa noon ko.

Wait?

Don't tell me!

Hinalikan ba ko ni Andy sa noo?

Sa sobrang gulat ko napadilat ako pero dahil sa gulat, hindi ko nagawang magsalita agad. I can imagine how shock I am right now! Para akong naging istatwa sa gulat na pinaprocess kung ano yung mga nangyari!

"Last time na ito, Jamie! I promise! I just want to do it kasi I don't think I can ever do it in the future. I know wala akong chance sayo. I know hindi ako yung nasa puso mo ngayon. I know only friendship lang yung masusukli mo sakin ngayon pero I can accept that as long as I can be with you even just as friends. Always remember na may isang ako na laging nakabantay sa likod mo. I will always be your knight and shining armor pag kailangan at wala si Cid sa tabi mo. Napaka swerte nya kasi sya yung pinili mo. Masakit man pero wala! Kailangan kong tanggapin na nahuli ako. Naduwag ako eh! Mahal na mahal kita, Jamie! Hindi ko alam kung kelan darating yung panahon na makakagetover ako sayo. Sana someday mangyari yun kasi masakit naman kung forever akong olat sa love di ba? Pero ngayon kahit na masakit, hindi ko ipipilit yung sarili ko sayo. I just want you to be happy, Jamie! Your happines is my happiness so be happy always. I love you, Jamie!"

Nakatulala lang ako habang sinasabi nya yan. Grabe! Hindi ko alam kung anong isasagot ko or dapat ba kong sumagot. Hindi na rin naintay ni Andy yung sagot ko. Tumakbo na sya para umalis!

Habang eto ako naiwang tulala.

What just happened?

Siguro ilang minuto din akong nakatulala dun! Hanggang sa bumalik ako sa ulirat at nag decide na pumasok na sa loob at puntahan si Cid.

I really need to be with him right now!

I don't know why pero alam ko kailangan kong makasama ngayon si Cid!

Patakbo na nga akong pumunta sa kwarto, pagpasok ko nakita kong nakahiga pa rin ang loko, agad ko naman syang nilapitan. Umupo ako sa tabi nya, inilahad yung kamay ko sa mukha nya habang pinagmamasdan yung napaka gwapo nyang kaanyuan.

Tinitigan ko muna yung mukha nya ni Cid and nag isip. Yes! nakakalito at nakaka overwhelm yung mga sinabi ni Andy pero wala eh, aam ko at sigurado na ko sa nararamdaman ng puso ko. Si Cid lang talaga yung mahal ko.

Sya lang at wala nang iba!

I'm feel so sorry to Andy pero ano bang magagwa ko. Hindi ko naman pwede turuan na yung puso ko kung sino yung dapat mahalin.

After a few minute ng mahabang pagiisip, I decide na tumabi nalang kay Cid. I hugged him and medyo nagising din suguro sya kasi he hugged me back. His embrace is really the best hugged for me. The warmth I feel whenever he hugs me, no one can ever match that except syempre yung yakap ng mama at mga kapatid ko.

His hugs makes me feel safe and secure. His hugs is like home for me.

Hindi ko tuloy napigilan ang sarili kong sabihin sa kanya yung mga salitang tangging makakadescribe ng nararamdaman ko ngayon for him.

"I love you so much, Love! I really do!"

"I love you too love. I love you so much" I thought he was sleeping kaya medyo nagulat ako nung bigla nya kong sagutin. Ewan ko tuloy if tulog ba talaga ito or nagtutulog tulugan lang! Mas hinigpitan ko nalang yung yakap ko sa kanya and ganun din sya sakin. Siguro mga isang minuto din kaming ganun hanggang sa makatulog ako.

He is really my calmative!

TO BE CONTINUED
WAANJAIMJORA