Küçük kız kıkırdayarak kafasını salladı ve ben hızlıca ayağa kalktım. Annesi bana minnetle baktı.
Kızı ailenin en küçük kızı olduğundan şımartılmış diye düşündüm ve sorun yok dercesine gülümsedim.
Koşar adım mutfağa girdim. Babama siparişleri verdim ve bulaşıkları yıkayan Melek'in ensesine bir tane vurdum.
Melek sinirle arkamdan bağırırken ben sıçrayarak mutfağın merdivenlerinden inmek yerine atladım.
Alınacak sipariş kalmamıştı bu yüzden babamın siparişleri hazırlamasını beklerken sıkılmamak için İdâl ve abimin yanına gittim.
Etrafa baktım. Oturabileceğim sandalye yoktu. Abim kolumdan tutup beni dizinin ucuna oturttu, bir koluyla belimi sarıp, sırtımı göğsüne yasladı.
Yanağıma büyük bir öpücük kondurup zar attı.
"Sarışın, onlar kim?" dedi abim merakla.
Yavaşça kulağına doğru yaklaştım ve kimse duymasın diye fısıldadım.
"Bilmiyorum, zengin birilerine benziyorlar. İyi bahşiş alırsam sana da bir baklava ısmarlarım Batu reis."
Abim bu dediğimden hoşlanmış olacak ki keyifle sırtıma vurdu.
"Aferin, aferin. Gözüme giriyorsun bu aralar. Seni sevmeye başlayacağım yakında." dedi gülümseyerek.
"Aman Allah korusun. Ağzından yel alsın. Hiç öyle denir mi? Kalbime iniyordu ya az daha. Bir daha duymayacağım ağzından öyle şeyler." dedim yalandan korkuyla. Eliyle enseme vurup beni dizinden kaldırdı.
"Ağırlaşmışsın davar. Kaç kilo aldın be sen!" dedo abim dizini sıvazlarken.
Ben cevap verecekken İdâl sinirle konuştu.
"Ne kadar da kabasın Batu abi!" dedi sinirle. Gülümseyerek abimin suratına baktım. Yüzü düşmüştü.
Sevdiğim kız bana abi deyince...
Kendi düşüncem komiğime gidince kahkaha attım.
"Çırak 1, çırak 2. İçeriden çağırılıyorsunuz."
Babamın sesiyle abim hızlıca ayağa kalktı.
O çırak 1
Ben çırak 2
Babamın garip fantezileri vardı. Bir şey diyemiyordum.
İçeriye girdik. Hazır olan siparişleri dağıtmamızı istiyordu.
Siparişini aldığım masanın kokoreçleri olmuştu. Tepsiyi elime aldım ve dikkatli bir şekilde masalarına ulaştırdım.
"Afiyet olsun." dedim, geri İdâl'in yanına dönerken beyaz tenli orta yaşlı kadınla gözlerimiz kesişti. Dolu gözlerle bakıyordu. Daha fazla rahatsızlık vermemek için hızlıca arkamı döndüm.
Onların özel hayatı olduğu için karismama kararı aldım ve geri İdâl'in yanına gittim.
Biraz tek başıma oturdum. Sıkıldım bir de sağa dönerek oturdum. Bundan da sıkılıp bacak bacak üstüne attım.
Benim sıkıntımı geçirecek kişinin arabasını görünce sevinçle ayağa kalktım. Koşarak mutfağa girdim ve babamın dikkatini çekmek için kapıya vurdum.
"Cici annem gelmiş." dedim babamla alay ederek. Babamın yaptığı ise sıkıntıyla suratını buruşturup oflamak olmuştu. Kahkaha attım ve onları karşılamak için çimenlerin arasından bana doğru gelen kadına doğru ilerledim.
YOU ARE READING
Leyla
Teen Fiction"Küçük kızının ilk doğduğu zamanı hatırlar mısın?" dedi kadın zorlukla. Gördüğü şey yüzünden gözleri sonuna kadar açılmıştı ama Ferit bey bunu fark etmedi. "Tabi, hatırlarım." dedi şaşkınlıkla. Biricik kızı Lila'nın doğduğu zamanı nasıl unutabilirdi...
