Μέρος του προβλήματος (Τελευταίο) 🔞

Start from the beginning
                                    

"Γιατί δεν έφυγες Δάφνη;"

"Εσύ γιατί δεν αρνήθηκες Ηλία; Όλοι μας είμαστε υπόλογοι στις επιλογές μας. Ο Δημάρατος ήταν έμπορος ειδών τέχνης. Αυτή ήταν βιτρίνα του. Κάτω από αυτή ήταν ένας σεσημασμένος αρχαιοκάπηλος που έκανε εκατομμύρια με τη δική του συμμορία. Ήταν κτητικός, απόλυτος. Εγώ δεν ήμουνα τίποτα παραπάνω από ένα αντικείμενο για τη δική του καύλα και τη μόστρα. Τίποτα άλλο. Ταπείνωση, εξεφτελισμός"

"Ο Τόνυ ήταν δικός του;"

"Φυσικά! Το πρωτοπαλίκαρό του. Όπως και εγώ. Στην αρχή δεν ήξερα. Μετά έμαθα. Βλέπεις, στη σπείρα του πολλοί υποψήφιοι να πηδήξουν τη γκόμενα του αρχηγού. Δεν λέω . Μερικές φορές πέρασα όμορφα. Τα μπούτια μου χάριζαν πολλούς οργασμούς βλέπεις αλλά και επιρροή. Έτσι έχτισα τα δικά μου όρια, τους δικούς μου συσχετισμούς και κάποια στιγμή έκαναν το λάθος και έμαθα..."

"Τι έμαθες;"

Η αγωνία μου κορυφωνόταν με κάθε της λέξη.

"Κάποιος γαμπρός μίλησε και αποφάσισαν να με βγάλουν απ τη μέση..."

"Εννοείς..."

Χαμογέλασε

"Εσύ πιστεύεις ότι ο κόσμος σου είναι τα μπαρ και οι όμορφες πεινασμένες ώριμες που αγκομαχούσαν όταν έμπαινες μέσα τους"

Η κυνική της εξομολόγηση τραβούσα κάθε χαλί κάτω από τα πόδια μου. Εδώ δεν είχα να κάνω με μια απλή γυναίκα, ευάλωτη, ανοχύρωτη. Είχα απέναντί μου κάτι άλλο που δεν είχα ξαναδεί.

"Και τι έγινε;" την ρώτησα με αγωνία.

"Τους πήρα χαμπάρι. Ήθελαν να με ξεκάνουν! Ήμουν βάρος και επικίνδυνη. Και έστησαν το σχέδιό τους. Και μαζί μ' αυτό το παραμύθι που σου πούλησε ο Τόνυ"

"Θες να πεις;" ρώτησα έντρομος.

"Ήθελαν να βρουν ένα ψώνιο, να με φάνε και να τα φορτώσουν όλα σε αυτόν"

"Γιατί εγώ;"

Γέλασε αυθόρμητα.

"Δεν έχει απάντηση αυτό μωρό μου. Γιατί εσένα βρήκε ο Τόνυ από τους δανειστές σου. Σε παρακολουθούσε καιρό και σου έριξε το παραμύθι"

"Και;"

"Τα ήξερα όλα εδώ και καιρό. Πήρα τα μέτρα μου. Και τους άφησα να κάνουν το βήμα..."

"Θες να πεις"

"Εκείνο το βράδυ που θα έφτανε ο Δημάρατος θα με σκότωναν. Είχαν ρίξει υπνωτικό στο ποτό σου. Η αστυνομία που θα ειδοποιούσαν θα σε εύρισκε με το όπλο στα χέρια και το πτώμα μου δίπλα σου"

Ιστορίες NoirWhere stories live. Discover now