✓ I'm Polaris and You're Moon

🖤+🖤 = 2

ဆိုင်သိမ်းပြီးအပြန် ဆေးရုံသို့တန်း၀င်ခဲ့သည်။
အခန်းထဲရောက်တော့ မောင်လေးက ကိုယ့်ကို
စောင့်နေပြီး အလုပ်ထဲမှာ ပင်ပန်းလာသမျှအမောတွေကို ပြေသွားနိုင်မဲ့ အပြုံးမျိုးလေးဖြင့် ကြိုဆိုသည်။ ကျွန်မလည်း ပြန်ပြုံးပြရင်း
မောင်လေး စားဖို့ ဒိုးနပ်ကို ပန်းကန်ထဲထည့်ပေးလိုက်သည် ။ ဒိုးနပ်က သူကြိုက်တဲ့
ချောကလက်ဆိုတော့ သွားလေးတွေကိုဖြီးလို့
ပြီးတော့ ကိုယ့်မောင်လေးဘဲ ဘယ်လိုလုပ်
တစ်ခြမ်းကျွေးရက်ပါ့မလဲ? အဲ့ကြောင့်
တစ်ခုလုံး ယူလာခဲ့လိုက်လေသည် ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုလို အရသာရှိရှိစားနေတာလေး မြင်ရရုံနဲ့တင် ပီတိတွေဖြစ်မိပါပြီလေ။
မောင်လေးရောဂါ ဘယ်အချိန်ထဖောက််မှန်း
မသိပေမဲ့ပေါ့..

"မောင်လေး .. မမ ဆရာ၀န်ကြီးနဲ့
သွားတွေ့လိုက်ဦးမယ်နော်..
ကောင်းကောင်းနေခဲ့"

"ဟုတ် ဟီး~"

ဟုတ်လို့ပြောပြီး ရယ်ပြနေတဲ့ မောင်လေးခေါင်းကိုအသာပုတ်ပြီး..ဆရာ၀န်ကြီးနဲ့
တွေ့ဖို့ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့သည် ။

ဆရာ၀န်ကြီးနဲ့တွေ့တော့ မောင်လေးရောဂါ
အခြေအနေက သက်သာပါတယ်တဲ့။
ဒါပေမဲ့ နောက်ဆက်တွဲ ဘာတွေဆက်ဖြစ်
လာဦးမလဲဆိုတာတော့ မသိသေးပါဘူးတဲ့လေ။
ဒီလို ခန့်မှန်းလို့ မရတဲ့ အခြေအနေမှာ
အခြေအနေတွေပိုမဆိုးခင်..အမြန်ဆုံး ခွဲစိတ်ကုသလိုက်တာ အကောင်းဆုံးဖြစ်မည်တဲ့လေ..
ကျွန်မလည်း ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ ဆိုပြီးတော့သာ
ခေါင်းငြိမ့်နှုတ်ဆက်ရင်း အသံတိတ်ငိုနည်းနဲ့
လှည့်ထွက်ခဲ့ရသည် ။

ခေါင်းထဲမှာလည်း ငါသာ ပိုက်ဆံရှိရင်
မောင်လေးကိုမြန်မြန်ကျန်းမာအောင်လုပ်ပေး
နိုင်မှာဘဲဆိုပြီး အတွေးတွေက ရင်နာရသည်။
ငါတကယ် အသုံးမကျတဲ့အမဘဲ ..
ကိုယ့်မောင်လေးအတွက် ဘာမှလုပ်မပေးနိုင်
ဘူး...ဒါပေမဲ့..ငါလက်မလျှော့ဘူး
မောင်လေးသေချာပေါက်ခွဲစိတ်နိုင်စေရမယ်။
ဟုတ်တယ် ငါ့မောင်လေး ပြန်ကျန်းမာလာစေရမယ်..အမကတိပေးပါတယ် ။