ယခင္က အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ကလပ္တက္လိုက္ ၊ ေစ်းဝယ္ထြက္လိုက္လုပ္ခ့ဲသည့္ အခ်ိန္မ်ားကို ျပန္သတိရမိတိုင္း စိတ္ကမေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ ။ ေန႔စဥ္ လူအနည္းငယ္ႏွင့္သာ အျမဲေတြ႔ေနရသည္ကို စဥ္းစားမိတိုင္း ငိုခ်င္စိတ္ပင္ေပါက္လာေတာ့သည္ ။ ေမြ႔ရာေပၚမွာ ဟိုဘက္ သည္ဘက္လိွမ့္ေနရင္းနွင့္ တစ္ခန္းလံုးႏံွ့ေအာင္ မ်က္လံုးကစားလိုက္ရင္း သက္ျပင္းခ်မိသြား၏ ။ ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းမ်ားျပည့္စံုေနပါရက္နွင့္ တစ္ခုခုလိုအပ္ေနသလို အျမဲခံစားေနရသည္ ။ အနားတြင္ရိွေပးေနသည့္လူမ်ားက သိပ္ေကာင္းသည္ဆိုေသာ္လည္း ေသြးရင္းသားရင္းမ်ား မဟုတ္ေပ ။ ခိုလံႈစရာရင္ခြင္မ့ဲေနသည့္ကေလးတစ္ေယာက္လိုပင္ ။ ေတြ႔ရသမ်ွအရာအားလံုးက စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြခ်ည္းသာ ။
အခန္းထဲကေနထြက္ ၊ ေအာက္ထပ္ဆင္းရန္ေလွကားနားေရာက္သည့္အခ်ိန္ ဘုရားဆြမ္းေတာ္ကပ္ရန္အေပၚထပ္သို႔တက္လာသည့္ ေဒၚေအးခိုင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆံုမိ၏ ။ ေဒၚေအးခိုင္က ဦးထြန္း၏ဇနီးျဖစ္သလို လင္းသန္႔ထည္ဝါအေပၚဝယ္ သားတစ္ေယာက္က့ဲသို႔ ျပဳစုဂ႐ုစိုက္ေပးသည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ျပန္သည္ ။
အိပ္ေရးမဝသလို မ်က္ႏွာမ်ိဳးျဖစ္ေနသည့္ လင္းသန္႔ထည္ဝါကို
" သားထည္...ညက အိပ္မရဘူးလား ၊ မ်က္ကြင္းေတြညိဳေနတယ္ေနာ္ ၊ ေအးေအး... ဘာလုပ္ေပးရမလဲ "
လင္းသန့္ထည္ဝါ မိမိမ်က္ႏွာေပၚက်ေနတ့ဲဆံပင္မ်ားကို နားေနာက္ဘက္သို႔ညႇပ္လိုက္ၿပီးမွ
" အိပ္မရဘူး ေအးေအး ၊ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ကို အိပ္မရဘူး ၊ အိမ္မယ္လုပ္လိုက္...လန္႔ႏိုးလိုက္ပဲ ၊ ကြၽန္ေတာ္လဲ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္ေနၿပီ "
" အိပ္ေဆးေရာ မေသာက္ဘူးလား "
လင္းသန္႔ထည္ဝါ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေခါင္းခါျပလိုက္သည္ ။ ထိုအိပ္ေဆးမ်ားကိုလည္း မေသာက္ခ်င္ေတာ့ ။ ေသာက္ေနတုန္းပဲ အိပ္ေပ်ာ္တာေလ ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့လဲ ျပန္ႏိုးတာပဲ ။ ဘာမွထူးထူးျခားျခား ေကာင္းသြားတာမွ မဟုတ္တာ ။
ေဒၚေအးခိုင္ လင္းသန္႔ထည္ဝါ၏ ညိဳးငယ္ေနေသာမ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ စိတ္ထဲအလြန္သနားမိသည္ ။ ဒီကေလးရ႕ဲ စိတ္အေျခအေနအားလံုးကို ေဒၚေအးခိုင္ အသိဆံုးပဲ ။ ေမြးကတည္းက မိမိလက္ေပၚႀကီးျပင္းလာသည့္ လင္းသန္႔ထည္ဝါကို သားအရင္းႏွင့္မျခား တန္ဖိုးထားခ်စ္ျမတ္ႏိုးရသည္ ။ ေထြးေပြ႔လိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း လက္ထဲတြင္ကိုင္ထားသည့္ လင္ပန္းေၾကာင့္ အခြင့္မသာေခ် ။
YOU ARE READING
မုန္း /မုန်း (Complete)
Romanceမုန္းသည္... ထို႔ထက္ပို၍ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည္... မုန်းသည်... ထို့ထက်ပို၍ ချစ်မြတ်နိုးသည်...
