အပိုင်း၅၂[U]

Start from the beginning
                                    

ချူးယိလည်း အိမ်မှာတော့ ထမင်းချက်ဖူးသည်ပင်။သို့သော်လည်း အချိန်အများစုတွင် အိမ်က လုပ်စားသည့် အစားအစာများက ရိုးရှင်းလှသည်။အမေ ဟင်းမချက်သည့် အချ်ိန်မျိုးဆိုလျှင် သူတို့အကုန်လုံး အအေးခံထားသည့် အစားအစာများက်ိုသာ စားတတ်ကြသည်။သ်ို့ဖြစ်ရာ ထမင်းချက်သည့် အပိုင်းမှာတော့ သူ့တွင် အရည်အချင်း မရှိပေ။ယခုလို အချိန်မျိုး၌ ၊ သူ လုပ်နိုင်သည့် အရာမှာ ဘေးနားတွင်ထိုင်၍ ကြည့်နေခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

ချွေးယိ၏ အရည်အချင်းကလည်း အသင့်စားခေါက်ဆွဲစားသည့် အဆင့်လောက်သာ ဖြစ်နိုင်သည်။နည်းနည်းပါးပါး လုပ်ပြီးသွားသည့် နောက်မှာတော့ ယမ့်ဟန်သာ ကျန်တော့သည်။သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ဘေးနားကနေသာ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်ကြသည်။

ဦးခေါင်းထိပ်ရှိ လမှာ သူတို့ရောက်ရောက်ချင်း အချိန်တုန်းကထက် ပိုပြီး ကြီးလာသလိုပင်။ချူးယိမှာ ယမ့်ဟန်၏ လက်ကို အတော်ကြာအောင် ကြည့်လိုက် ၊ ခေါင်းမော့ပြီး လကိုအတော်ကြာအောင် ကြည့်လိုက်ဖြင့် ရှိနေသည်။

ဒီလို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အေးအေးဆေးဆေးဖြင့် လကိုကြည့်သည်မှာ သူ့အတွက်တော့ ဤသည်က ပထမဆုံး အကြိမ်ပင်။ဒီမြို့က ပင်လယ်ဘက်မှာ ရှိနေတာကြောင့်လားတော့ မသိပေ။ရာသီဥတုက စိုစွတ်ပြီး အေးစက်နေသည်။ဒီနေ့မြင်နေရသည့် လကလည်း ၊ သူ မြင်ဖူးသမျှထဲတွင် အကြီးဆုံးလဖြစ်သည်။

တစ်ကိုက်လောက် ကိုက်စားလိုက်မည် ဆိုပါက ၊ အရသာမှာ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ရှိလှသည့် နို့အရသာ ရေခဲမုန့်လိုမျိုးပင်။

"ရော့"

ယမ့်ဟန်က ပန်းကန်ပြားတစ်ချပ် ယူလိုက်ပြီး ၊ အလွန်မွှေးကြိုင်နေအောင် ကြော်ထားသည့် အမဲသားပြား နှစ်ပြားကို ထည့်၍ ချွေးယိအား ပေးလိုက်ကာ ၊ သိုးသားနှစ်ပြားက်ို သူ့(ချူးယ်ိ)အား ကမ်းပေးလာပြီး

"ဦးလေးချွေးက အမဲသားကြိုက်တယ် ၊ မင်းက သိုးသားကြိုက်မယ် ထင်တယ်"

"အင်း"

ချူးယိက ရယ်လိုက်ပြီး

အကြွေစေ့လေးတစ်စေ့ [Completed]Where stories live. Discover now