21.BÖLÜM ÇOCUKLUK AŞKIM

En başından başla
                                    

" Hoşgeldin kızım. "

" Hoşbuldum. "

Birlikte içeri gidip salona geçtik.

" Ee nasılsın ? "

" İyiyim. Siz nasılsınız ? "

" Bizde iyiyiz. seni gördük daha iyi olduk. Duydum avukat olmuşsun. "

" Evet. "

" Ben hep derdim. Bu kız avukat olacak diye. Dediğim oldu da. "

" Biraz senden ve babamdan özenerek , birazda bu mesleğe olan merakımdan dolayı avukatlığı seçtim.

" Keşke Hasan ile Cüneyt'te  senin gibi özenip avukat olsalardı. Ama kafe işleteceğiz dediler. Bende bu kararlarına pekte bir şey diyemedim. " Dedi

Cüneyt le yaşıttım. Hasan ise bizden bir yaş küçüktü. Hasan ile aram iyiydi ama Cüneyt pek iyi olduğumuz söylenemez.

" Söyle bakalım hangi rüzgar attı seni buraya ? "

" Bir arkadaşım var da. Şirketin eski ortağı onlara dava açmış.
Davayı ben aldım. O yüzden geldim."

" Zaten başka türlü yüzünü
göremiyoruz."

" E işlerim yoğun olmasaydı sizi sık sık ziyarete gelirdim."

" İşin yokken de ne zaman size gelsek illaki bir yerlerdeydin.
Babam da tutturdu 'istanbul'a taşınacağım ' diye. Ne güzel hep bir aradaydık."

"Uzun zaman oldu değil mi?"

"Evet. Sen on yaşındayken taşındınız. On beş yıl oldu."
dedi. Harbiden o kadar olmuştu.
Sohbet ederken Melike teyze geldi.

" Kızım odanı hazırlattım.
Git bir duş al dinlen.
Akşam yemeğinde ben seni uyandırırım."

" Niye ki?

" Bahsettiğim arkadaşımın annesi,Zeliha teyze beni yemeğine davet etti.
Gitmezsem ayıp olur."

E bende sen geleceksin diye ne hazırlıklar yapacaktım."

"Sadece akşam yemeği için oraya gideceğim.
Yemekden sonra dönerim."

" Tamam o zaman  odana çık. " Dedi

Evleri üç katlıydı. Bana ayırdığı oda en üst kattaydı. Kolidorun sonunda sağ tarafta bulunan odaydı. 

Hemen duş alıp yatağa uzandım. Sadece bir saatlik yolculuktu ama bayağı yorulmuştum. Kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Uyandığımda saat on yedin olmuştu. Bu kadar uyuduğuma ben bile şaşırdım.
Hakan'ı arayıp gelip beni almasını söyledim. Sonra üstümü değiştirdim.

Aşağı salona indiğimde Hasan gelmişti. Beni görünce ayağa kalktı ve bana sarıldı.

O sırada gıcık Cüneyt' te geldi beni gördüğünde sadece yutkundu. Babasının ona baktığını görünce elini uzatıp

" Hoşgeldin. " Dedi

bende bana uzattığı eli sıkıp

" Hoşbuldum. " Dedim.

"Sanırım kapıda bekleyen müvekkilin."
dedi Nevzat amaca.
Pencereden baktığımda evet oydu.

Evin kapısını çaldığımızda
Zeliha teyze kapıyı açtı.

Beni görünce 'şaşırsam mı, sevinsem mi?' gibi bir hali vardı.

Birden Salih amcada geldi. Geleceğimden haberi yokmuş gibi

SIRA DIŞI HAYATLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin