temmuz ve bisiklet

on dört

Jungkook diye biri:
Namseonun telefonu kapalı
Nerde

Me:
Evde

Jungkook diye biri:
Tamam bi arayayım
Ver ona

Me:
Tamam

Jungkook diye biri:
Taehyung arıyorum
Açsana

Me:
Ablam yok
Anneme dolaşmaya çıktım demiş
Napıcaz şimdi

Jungkook diye biri:
Nereye gitmiştir ki
Aşağı parka inmiştir belki

Me:
Niye telefonu kapalı ama
Çıkıp bakayım en iyisi

Jungkook diye biri:
Yalnız gitme
Of ben de fakülteye geldim
Bekle yirmi dakikaya gelirim

Me:
Hyung o kadar bekleyeme
Çıkıyorum ben

Jungkook diye biri:
Taehyung yalnız çıkma diyorum sana

Me:
Yeter artık ya
Oldu bitti her şey
Sen de uzatma herkes gibi
Hapiste o kişi
Unutuyorsunuz

Jungkook diye biri:
Gerizekalı
Düşündüğümüz kişi sensin
Her tek kalışında nöbet geçiren ben miydim

Me:
Ama böyle yaparak hiçbir şeyi unutmamama neden oluyorsunuz

Jungkook diye biri:
Şu an seninle bunu tartışamam hiç
Çıkma dışarı
Namseon aklı başında biri
Bir şey olmaz
Beni bekle

Me:
Çıkacağım
Sana ne ya
Sen benden nefret etmiyor musun sana ne
Bir şey olmaz

Jungkook diye biri:
Niye senden nefret ediyim ya
Manyak mısın
O kadar sığ biri miyim ben

Me:
Bilmiyorum
Nasılsan nasılsın
Tamam tacize uğradım takip edildim falan
Geçti hepsi artık
Anlayın

Jungkook diye biri:
Sikime geçti
Hala uykunda sayıklıyormuşsun

Me:
Sen nerden biliyosun

Jungkook diye biri:
Namseon söylemişti
Önemi mi var
Terapiye bile gitmek istemiyorsun artık
Mızmızın tekisin

Me:
İki yıl geçti üzerinden ya
Lütfen sus artık
Hala çocukmuşum gibi davranıyorsun
Yapma bunu

Jungkook diye biri:
Taehyung bi yere çıkma
Gerçekten jungkook benimle hiç uğraşmamış meğer dersin
Beni bekle
Ablanı dert edinirken bir de seni düşünmek istemiyorum
Geliyorum ben

Me:
Düşünme
Düşünme beni
SANA NE

Jungkook diye biri:
Bi sus ya
Car car
Geliyorum