opowieści dziwnej treści

"10"

Jak róża wśród polnych kwiatów
Wyróżnia ją wszystko
"tego kwiatu jest pół światu"
Jak mam wierzyć w to skoro
Nigdy nie dorównam jej urodą

Staram się być lepsza by cię zadowolić
Ponieważ dla ciebie mogę wszystko zrobić
Lecz do tego ideału dorównać nie umiem
Czemu chcesz bym była nią nie rozumiem
Może tylko sama to sobie wymyśliłam
Niewykonalny cel sobie postawiłam

Wszystkim jej dorównam lecz nie pięknem
Może dzisiaj ubiorę sukienkę
Byś patrzyła na mnie choć raz tak jak na nią
I nie zginę w blasku stojąc tuż za nią
Rozpacz gardło ściska
Biorę się w garść i pięści zaciskam

Znów powrót po dłuższej przerwie - dobranocki